| چکیده |
1 - نابینایی موجب تاخیر تحول جاندارپنداری و هشیاری در کودکان می‌گردد. 2 - کارآمدی آزمودنیها در جاندارپنداری و هشیاری همراه با افزایش سن کودکان، تحول می‌یابد. به بیان دیگر کودکان همراه با افزایش سن، درک صحیح‌تر و دقیق‌تری از مفهوم زندگی و هشیاری می‌یابند. 3 - جاندارپنداری و هشیاری به موازات یکدیگر تحول می‌یابند. زیرا بین عملکرد کودکان در جاندارپنداری با عملکرد آنها در هشیاری، همبستگی بالا و معناداری وجود دارد. 4 - کارآمدی آزمودنیها در انواع مختلف موضوعها متفاوت است . آنها در جاندارپنداری، بالاترین کارآمدی را در عامل انسانها و گیاهان و در هشیاری در عامل "انسانها" دارا می‌باشد.
|
