چکیده |
معلولیت به مثابه پدیدهای زیستی و اجتماعی، واقعیتی است که تمام جوامع، صرفنظر از میزان توسعهیافتگی، اعم از کشورهای صنعتی و غیرصنعتی با آن مواجه هستند. امروزه اهمیت مناسببودن فضاهای شهری برای گروههای مختلف استفادهکننده از این فضاها، بر کسی پوشیده نیست. ارزیابی فضاهای عمومی با توجه به نیازهای معلولین و جانبازان و برنامهریزی جهت آن، یکی از ضروریات هر جامعه بخصوص جامعه ما که بعد از جنگ تحمیلی با جمع کثیری از جانبازان و معلولین مواجه است میباشد. با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش به یکی از مهمترین نیازهای معلولین و جانبازان در سطح فضاهای شهری یعنی فضاهای عمومی میپردازیم. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و ارزیابی فضاهای عمومی شهری با توجه به نیازهای معلولین و جانبازان در سه محدوده مرکز شهر، محدوده پارک آزادی و حافظیه در شهر شیراز میباشد. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و اسنادی، مشاهدات میدانی، مصاحبه و بهدست آوردن دادهها، از طریق پرسشنامه و تجزیهوتحلیل اطلاعات با نرم افزارSPSS و همچنین برای ارزیابی و رتبهبندی مناطق نمونه از مدل تصمیمگیری (Topsis) استفاده گردید. یافتهها نشان میدهند، که در بحث ترافیک در مرکز شهر شیراز نامناسب بودن وسایل حمل و نقل عمومی و عدم دسترسی به آنها با 4/23 درصد به عنوان مهمترین مشکل و در محدوده پارک آزادی و حافظیه مهمترین مشکل معلولین و جانبازان نامناسب بودن پیادهروها، وجود چاله و ناهموار بودن سطح پیادهرو با 3/22 درصد در حافظیه و 3/18 درصد در پارک آزادی بوده است. بطورکلی در ارتباط با حوزههای مورد مطالعه یعنی ترافیک، مبلمان و کاربریهای شهری وضعیت مرکز شهر نسبت به دو محدوده دیگر دارای شرایط نامطلوبی میباشد. با استفاده از مدل (Topsis) مشخص گردید که، وضعیت فضاهای عمومی در مرکز شهر در وضعیت نامطلوب ( )، پارک آزادی تا حدی مطلوب ( ) و فضاهای عمومی محدوده حافظیه از وضعیت مطلوب ( ) برخوردار بوده است.
|