| چکیده |
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر نقاشی درمانی بر مهارت های اجتماعی پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر با دامنه ی سن 8 تا 18 سال واقع در مراکز آموزشی استثنایی شهرستان ایلام بود که پس از تکمیل پرسشنامه ی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1990)، 20 نفر که پایین ترین نمره را داشتند، انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ی متوالی (هر جلسه 45 الی 60 دقیقه) طبق دستورالعمل به نقاشی کشیدن پرداختند. در زمان اجرای برنامه برای گروه آزمایش، گروه کنترل در فعالیت های عادی کلاس شرکت می کردند. بعد از مداخله یعنی 10 روز پس از آخرین جلسه ی اجرا برای هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. یک ماه بعد نیز آزمون پیگیری انجام گرفت. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون مهارت های اجتماعی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد. از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که نقاشی درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر موثر است.
|
