| چکیده |
حضور کودک کم‌توان ذهنی همواره باعث بروز مشکلات روانشناختی در خانواده‌ها می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه‌ی توانمندسازی روانی- اجتماعی بر کاهش استرس والدینی و ارتقای بهزیستی روانشناختی والدین دارای کودک کم‌توان ذهنی انجام شد. روش این پژوهش از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل 648 نفر از والدین دارای کودک کم-توان ذهنی بود که 40نفر از آنها به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و20والدی که در هر دو مقیاس استرس والدینی و بهزیستی روانشناختی، نمره‌‌ی کمتر از میانگین گرفته بودند غربال شده و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در جلسات برنامه توانمندسازی روانی- اجتماعی حضور یافتند ولی گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای را دریافت نکردند. برای جمع آوری داده‌ها از پرشسنامه‌ی منابع و استرس فردریک و پرسشنامه‌ی بهزیستی روانشناختی ریف استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری(MANCOVA) نشان داد برنامه توانمندسازی روانی- اجتماعی در مورد متغیر استرس والدینی اثر معناداری بر کاهش مولفه‌های مسائل والدین وخانواده‌ها(0/001=p)، بررسی بدبینی والدین(0/004=p)، بررسی خصوصیات کودک(0/015=p) داشته و مولفه ناتوانی و محدودیت جسمانی کودک معنادار نشده است و در مورد متغیر بهزیستی روانشناختی اثر معناداری بر ارتقای مولفه‌های ارتباط با دیگران(0/002=p)، استقلال(0/018=p)، تسلط محیطی(0/001=p)، رشد فردی(0/001=p)، هدفمندی در زندگی(0/001=p)، پذیرش خود(0/001=p) والدین کودکان کم‌توان ذهنی دارد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه توانمند سازی روانی- اجتماعی می‌تواند بعنوان مداخله‌ای مناسب در کاهش مشکلات روانشناختی خانواده‌های دارای کودک کم‌توان ذهنی بکار رود.
|
