| چکیده |
کم توانی ذهنی یک مسئله مهم در جوامع محسوب می شود که تولد کودکی با این نقص می تواند به مثابه رویدادی نامطلوب ومشکل زا تلقی شود. با افزایش سن کودک کم توان ذهنی،مشکلات او افزایش یابد و چالش های جدیدی در زندگی او مطرح می شود که سازگاری وی را سخت تر می سازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی درمانی شناختی-رفتاری بر مهارت اجتماعی و سازگاری دانش آموزان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر بود.روش تحقیق نیمه آزمایشی بود و نمونه پژوهش از بین دانش آموزان کم توان ذهنی مدرسه ساربان(شهر نجف آباد)، به تعداد 22 نفر انتخاب شدند و افراد نمونه مورد نظر(22نفر) در دو گروه 11 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا از معلمان و والدین خواسته شد که برای افراد گروه نمونه ،یک پیش آزمون (پرسشنامه اختلال رفتاری راتر و پرسشنامه سنجش نقاط ضعف و قوت کودک )به منظور تعیین مهارت و سازگاری اجتماعی را برای هر دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل کنند.بعد از اجرای آزمون،برنامه ی مداخله ای برای افراد گروه آزمایش طی 10 جلسه یک ساعته اجرا شد .به طوری که افراد گروه کنترل این آموزش ها را دریافت نمی کردند. پس از پایان جلسات آموزشی ،هر دو گروه با استفاده از (آزمون های فوق) ،مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمرات آن ها به عنوان پس آزمون در نظر گرفته شده ،برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی نیز با توجه به طرح پژوهشی که دارای پیش آزمون می باشد ،از تحلیل کوواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بازی درمانی شناختی رفتاری بر نقص در مهارت اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی تاثیر دارد و باعث کاهش نقص مهارت اجتماعی دانش آموزان شده است(01/0>p)، از نتایج دیگر پزوهش حاضر این بود که بازی درمانی شناختی رفتاری بر ناسازگاری دانش آموزان کم توان ذهنی تاثیر دارد و باعث کاهش ناسازگاری دانش آموزان کم توان ذهنی شده است(01/0>p).
|
