| چکیده |
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بازیهای گروهی بر رشد مهارتهای روانی- حرکتی و رفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر اهواز بود. طرح پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان کم توان ذهنی پایه های پیش-دبستانی و اول دوره ی ابتدایی شهر اهواز بود. نمونه شامل 60 کودک کم توان ذهنی (30 دختر، 30 پسر) بودکه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. سپس در دو گروه 30 نفری آزمایش (15 دختر، 15 پسر) و گواه (15 دختر، 15 پسر) قرار گرفتند. هر دو گروه در شرایط یکسان و با استفاده از مقیاس رشد حرکتی لینکلن- اوزرتسکی (1950) و رفتار سازشی واینلند (1968) به عنوان پیش-آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. سپس آزمودنی های گروه آزمایش در 14 جلسه ی 60 دقیقه ای، تحت آموزش بازی های گروهی، قرار گرفتند، اما گروه گواه، در طی این مدت، مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک متغیری استفاده گردید. نتایج نشان داد که بازیهای گروهی بر رشد مهارتهای روانی- حرکتی و رفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی موثر بوده است P<0/001 ،F= 12 /99 . ضمن اینکه بین دو گروه دختر و پسر در نمرات پس آزمون رفتار سازشی و مهارتهای روانی- حرکتی، تفاوت معناداری مشاهده نشد. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که آموزش بازیهای گروهی قادر به افزایش مهارتهای سازشی و روانی- حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر است.
|
