| چکیده |
این پژوهش در نظر داشت با استفاده از برنامه ی آموزشیِ محقق ساخته تحت عنوان زبان عشق، آموزش هایی با هدفِ بهبود تعامل مادر_ فرزندی و کاهش خشم فرزندانِ مبتلا به کم توانی ذهنی، به مادران ارائه دهد. به این منظور 28 مادر و فرزندِ مبتلا به کم توانیِ ذهنی به شیوه ی داوطلبانه در پژوهش شرکت داشتند که حضور مشارکت کنندگان در گروه های کنترل و آزمایش به صورت تصادفی صورت گرفت. پس از اینکه پرسشنامه ی خشم و پرسشنامه ی رابطه ی مادر_ فرزندی توسط اعضای هر دو گروه تکمیل گردید، به مادرانِ گروه آزمایش طی هشت جلسه ی دو ساعته زبان عشق آموزش داده شد که در این مدت، گروه کنترل آموزشی دریافت نکرده است. پس از اتمام آموزش ها، اجرای پس آزمون و جمع آوری داده ها؛ از روش آماریِ تحلیل کوواریانس برای تحلیل داده ها و بررسی نتایجِ پس آزمون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس در مقیاس رابطه ی مادر_ فرزندی نشان دهنده ی معنادار بودنِ تفاوت نمراتِ دو گروه آزمایش و کنترل بوده است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس در مقیاس خشم نشان داد که تفاوت نمرات بین دو گروه آزمایش و کنترل معنادار بوده است. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد آموزش زبان عشق به مادران و استفاده ی مادران از زبان اصلیِ عشق فرزند، سبب بهبود تعامل مادر_ فرزندی و کاهش خشم کم توانانِ ذهنی خواهد شد.
|
