چکیده |
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هوش هیجانی و نگرش های صمیمانه در پیش بینی سلامت روان و کیفیت زندگی افراد دارای ناتوانی جسمی حرکتی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلولان سازمان بهزیستی اردبیل است. در پژوهش حاضر از 60 آزمودنی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه- گیری میزان تمایل آزمودنی ها به برقراری روابط صمیمی از فرم تجدید نظر شده مقیاس اندازه گیری نگرش های صمیمانه استفاده شد و برای اندازه گیری هوش هیجانی از آزمون هوش هیجانی بار - اُن استفاده شد. فرم 36 عبارتی که توسط اورلی (1992) طراحی شده، برای اندازه گیری کیفیت زندگی و از مقیاس تجدیدنظر شده نود سوالی علائم روانی (SCL 90 - R)، برای اندازه گیری سلامت روان معلولان بکار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تمام مولفههای هوش هیجانی و سلامت روان، بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی معلولان جسمی حرکتی، بین نگرش به صمیمیت و سلامت روان معلولان جسمی حرکتی و بین نگرش به صمیمیت و کیفیت زندگی معلولان جسمی حرکتی رابطه مثبت وجود دارد، مورد تأیید قرار گرفت. و پژوهش نشان داد که متغیرهای هوش هیجانی و نگرش به صمیمیت به طور معنیداری سلامت روان را در معلولان جسمی حرکتی تبیین میکنند، نقش این متغیرها در پیش بینی سلامت روان معلولان جسمی حرکتی 48 درصد بود و دیگر اینکه براساس یافته ها متغیرهای هوش هیجانی و نگرش به صمیمیت به طور معنیداری کیفیت زندگی را در معلولان جسمی حرکتی تبیین میکنند، نقش این متغیرها در پیش بینی کیفیت زندگی معلولان جسمی حرکتی 35 درصد بود. این یافته ها از اهمیت هوش هیجانی و نگرش به صمیمیت در ارتقای کیفیت زندگی و سلامت روان معلولان حکایت می کند.
|