| کد |
ts-24156
|
| عنوان اول |
بررسی مقایسه ای نگرش افراد دارای ناتوانی و خانواده هایشان و کارکنان مراکز توانبخشی نسبت به ناتوانی در شهر تهران در سال 1395
|
| نویسنده |
زینب قلیچ خانی
|
| استاد راهنما |
کیانوش عبدی
|
| اسناد مشاور |
سعید خانجانی
|
| اسناد مشاور |
اکبر بیگلریان
|
| نوع |
کاغذی
|
| دانشگاه |
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
|
| مقطع |
کارشناسی ارشد
|
| رشته |
مدیریت توانبخشی
|
| سال دفاع |
1397شمسی
|
| زبان |
فارسی
|
| چکیده |
سلامت انسان ها به عنوان یک حق اساسی و یک دارایی و سرمایه ارزشمندی برای تمامی سطوح و طبقات اجتماع است. حق برخورداری از سلامت بدون تبعیض موضوعی است که در بسیاری از قوانین بین المللی به آن اشاره شده است. با توجه به تعریف جدید از سلامت، میتوان گفت یکی از عواملی که مفهوم سلامت را در همه ابعاد، تحت تأثیر قرار می دهد پدیده ناتوانی و معلولیت است. سلامت نا مطلوبی که افراد دارای ناتوانی تجربه میکنند لزوماً نتیجه مستقیم ناتوانی آنها نمی باشد، بلکه میتواند با، عوامل محیطی شامل محیط فیزیکی، اجتماعی و نگرشی که افراد درآن زندگی میکنند، در ارتباط باشد. پدیده ناتوانی هم همچون دیگر پدیده های هستی تنها زمانی قابل تغییر و مدیریت است که تمام انسان ها آگاهی، دانش و نگرش خود را نسبت به آن بهبود بخشند. بررسی نگرش به ناتوانی، در افرادی با نقش های متفاوت که با افراد دارای ناتوانی در ارتباط هستند، می تواند اطلاعات مفیدی برای شناخت وضعیت موجود و زمینه ای برای برنامه ریزی های آینده در جهت تغییر نگرش فراهم نماید. با توجه به مطالب فوق، این مطالعه با هدف بررسی وضعیت نگرش گروه های مختلف از جمله افراد دارای ناتوانی، خانواده هایشان و کارکنان مراکز توانبخشی روزانه نسبت به ناتوانی، انجام شده است. روش: این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و به صورت مقطعی انجام شد. جامعه تحقیق در این مطالعه شامل افراد دارای ناتوان و خانواده هایشان، کارکنان مراکز روزانه توانبخشی خصوصی ودولتی شهر تهران بود. حجم نمونه‌ای معادل با 125 نفر در هر گروه و تعداد کل شرکت کنندگان375 نفر تعیین شد، که به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه سنجش نگرش ATDP یوکر 1960 بود. در بسیاری از مطالعات پایایی این مقیاس به چهار روش مختلف ( آزمون همتا یا موازی ، دو نیم کردن ، باز آزمون ، و آلفای کرونباخ ) تست شده است. بنابراین ATDP یک ابزار دارای پایایی است که تا کنون به مدت 25 سال از این ابزار استفاده شده است. این مقیاس توسط معصومه آران (1387) ترجمه، معادلسازی و در جامعه ی هدف دانشجویان دانشگاه های شهر تهران هنجاریابی شده است. پرسشنامه ATDP شامل 30 پرسش مرتبط با نوع نگرش افراد میباشد. این پرسشنامه نگرش را بر مبنای مقیاس لیکرت 5 قسمتی در طیف کاملاً موافق، موافق، تا حدودی موافق، تاحدودی مخالف، مخالف و کاملاً مخالف از نمره 1تا 6 مورد سنجش قرار می دهد. نمره کل این متغیر بین 30تا 180 میباشد. نمرات پایین تر از 90 به عنوان نگرش منفی و نمرات بالاتر از 90 به نگرش مثبت در نظر گرفته خواهد شد. این ابزار در مقایسه با سایر مقیاس های نگرش دارای پیوستگی خیلی بالاتری است و جهت استفاده هم برای جامعه دارای ناتوانی و هم جامعه غیرناتوان مناسب است. روایی محتوایی پرسشنامه به دلیل تفاوت در جامعه مورد مطالعه مجددا با استفاده از روش ﻻوشه مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق روش ﻻوشه شاخص روایی محتوا برای پرسشنامه سنجش نگرش برابر 94/0 تعیین گردید. پایایی پرسشنامه با روش آزمون- باز آزمون مورد سنجش قرار گرفت. از شاخص آافای کرونباخ استفاده شد. طبق آن ضریب همبستگی پرسشنامه سنجش نگرش 0.86 تعیین شد و بدین ترتیب پایایی پرسشنامه مورد تایید قرار گرفت. این پرسش نامه همرا یک پرسشنامه جمعیت شناختی مخصوص شرکت کنندگان هر گروه در اختیار آن ها قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل از روش های آمار توصیفی (ترسیم جداول توزیع فراوانی ، میانگین و انحراف معیار ) و همچنین از آمار استنباطی ( آزمون تی مستقل،آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و انجام آزمون های تعقیبی) استفاده شد. یافته ها: نمره نگرش در سه گروه افراد دارای ناتوانی، خانواده ها و کارکنان توانبخشی بدست آمد و مشاهده شد کمترین میانگین نمره نگرش در گروه خانواده(همراه)، عدد 38/100 میباشد. بیشترین میانگین نمره نگرش در گروه افراد دارای ناتوانی و با عدد 85/110 گزارش شده است. در گروه خانواده (همراه) بین شرکت کنندگان زن و مرد در نمره نگرش اختلاف معنا داری وجود داشت و نگرش مردان بهتر از زنان گزارش شده است. در دو گروه دیگر اختلاف معناداری در نمره نگرش ببین زنان و مردان مشاهده نشد. در گروه های مورد مطالعه بین افراد مجرد و افراد متاهل، افراد بیکار و افراد شاغل، در نمره نگرش اختلاف معناداری وجود ندارد. هم چنین اختلاف معنارداری براساس متغیر های میزان تحصیلات، نوع ناتوانی، نوع رشته بالینی و نمره نگرش مشاهده نشد در گروه خانواده (همراه) مقدار احتمال معنادار(کمتر از 05/0) شده است به این معناست که در این گروه بین شرکت کنندگانی که تحت پوشش سازمان و نهاد بودند و آن هایی که نبودند در نمره نگرش اختلاف معنا داری وجود دارد و نگرش افرادی که تحت پوشش بوده اند بهتر گزارش شده است. در گروه افراد دارای ناتوانی بیشترین نمره نگرش مربوط به افراد با تحصیلات زیر دیپلم با نمره 129 میباشد. در گروه خانواده ها و همراه بیشترین نمره نگرش مربوط به افراد دارای تحصیلات دیپلم و کارشناسی ارشد و بالاتر میباشد. در گروه کارکنان نمره بیشتر در نگرش با اختلاف کمی مربوط به گروه افراد دارای تحصیلات کارشناسی است. در گروه افراد دارای ناتوانی بیشترین نمره نگرش مربوط به افراد دارای ناتوانی بینایی با نمره 129 میباشد. در گروه خانواده ها و همراه بیشترین نمره نگرش مربوط به خانواده هایی بود که دارای فرد ناتوانی از نوع شنوایی میباشند. در گروه کارکنان بالینی ، بیشترین نمره نگرش مربوط به رشته کاردرمانی با نمره 124 میباشد. نتیجه گیری: همان طور که از یافته های پژوهش پیداست شرکت کنندگان در این مطالعه به طور کلی نگرش مثبتی به پدیده ناتوانی داشتند. این امر میبایست زمینه ساز انجام فرایند هایی باشد که عوامل ایجاد این نگرش مثبت را شناخت تا بتوان با تقویت و گسترش آنها نگرش به ناتوانی همواره بهتر شود. با توجه به یافته ها، باید ذکر کرد عوامل مداخله گر روانی تاثیر گذار در نگرش افراد خانواده باید کنترل و مدیریت شود. مادران و به طور کلی همراهان مونث، آسیب پذیرتر هستند و بیشتر در معرض چالش های روند درمانی هستند و این امر در نگرش آنها تاثیر دارد. همه افراد دارای نیازهای ویژه باید به عنوان انسان نگریسته شوند و حقوق کامل آنان رعایت،حفظ و تأمین شود. . اگر نقایص دانش و نگرش و مهارت برآمده از نظام دانشگاهی جبران نگردد می تواند سالیان متمادی در فرآیند ارائه خدمت توانبخشـی پـاره ای از چالش های ارائه خدمت را به وجود آورد.
|
| تاریخ ثبت در بانک |
4 شهریور 1398
|
| فایل پیوست |
|
