| کد | pr-9122 |
|---|---|
| نام | غلامحسین |
| نام خانوادگی | بنان |
| سال تولد | 1290 |
| وضعیت جسمی | نابینا |
| نوع فعالیت | هنری |
| زبان | فارسی |
| مهارت | خوانندهٔ موسیقی کلاسیک ایرانی |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| متن زندگی نامه |
غلامحسین بنان، (زادهٔ اردیبهشت 1290 در قلهک، تهران[1] - درگذشتهٔ 8 اسفند 1364 در تهران) خوانندهٔ موسیقی کلاسیک ایرانی است که از سال‌های 1321 تا دههٔ 1350 در زمینهٔ موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده‌است. محتویات [نهفتن] • 1دوران کودکی • 2فعالیت حرفه‌ای • 3سانحهٔ تصادف • 4ازدواج • 5ترانه‌ها • 6آوازها • 7فیلم طوفان زندگی • 8بنان و دیگران • 9مرگ • 10تخریب خانه • 11آلبوم‌ها 11.1آلبوم‌های مشترک 11.2مجموعه شاخه گل 11.3مجموعه ترانه‌های بنان 11.4مجموعه آشنایی با شیوه آواز بنان • 12کارنامه هنری • 13کتاب‌ها و یادبودها • 14منابع • 15پیوند به بیرون دوران کودکی[ویرایش] پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده رکن‌الدوله (برادر ناصرالدین شاه) بود. از شش‌سالگی به خوانندگی و نوازندگی ارگ وپیانو پرداخت و در این راه از راهنمایی‌های مادرش، که پیانو می‌دانست بهره‌ها گرفت. اولین استاد او پدرش بود و دومین استاد، میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و سومین استادش ناصر سیف بوده‌اند.[نیازمند منبع] فعالیت حرفه‌ای[ویرایش] از سال 1321 صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید. روح‌الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود 350 آهنگ را اجرا کرد و ویژگی صدای وی زیر و بم‌ها و تحریرات صدای اوست. بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت. به عنوان مثال تصنیف «الهه ناز». برخی بنان را بزرگترین اجرا کننده سبک وزیری-خالقی می‌دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی بود. همچنین به مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی مسلط بود.[نیازمند منبع] ارکستر رادیو، رهبر:روح‌الله خالقی، خواننده:بنان، با شرکت پرویز یاحقی، علی تجویدی، مرتضی محجوبی در سال 1332 به پیشنهاد روح‌الله خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال 1334 ریئس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌هایگلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده به جا مانده‌است.[نیازمند منبع] در این برنامه‌ها، اساتید موسیقی سنتی چون روح‌الله خالقی، ابوالحسن صبا،مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، و... با او همکاری داشته‌اند.[نیازمند منبع] سانحهٔ تصادف[ویرایش] در 27 آذرماه 1336، وقتی بنان با اتومبیل شخصی در جادهٔ کرج مشغول رانندگی بود، با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بود تصادف کرد و در این سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همین خاطر همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد. ابوالحسن ورزی، دوست نزدیک بنان، شعر زیر را تحت تأثیر این واقعه سرود: بنان بعد از ازدست‌دادن یک چشم، از عینک آفتابی استفاده می‌کرد. دیدیم چو بازیگریِ دور زمان را بازیچه گرفتیم همه کار جهان را مااز گذر عمر به‌جز درد چه دیدیم تا دل بسپاریم جهانِ گذران را باری‌ست گران محنت این عمر به دوشم تا چند کشم زحمت این بار گران را از بهر نمایاندن غم‌های نهان بود روزی که دمیدند به تن پرتو جان را در خرمن صاحب‌نظران برق بلا شد آن شعله که افروخت چراغ دگران را آماج بلا جز دل ارباب هنر نیست سرخط امان داده قضا بی‌هنران را می‌خواست که در چشم هنر نور نمانَد آسیب رسانید اگر چشم بنان را افسوس که تاریک شد آن دیده که می‌دید با برق نگاهی همه اسرار نهان را بنان، برای معالجه به خارج از کشور مسافرت کرد و بعد از برگشت از این سفر تصمیم گرفت در مواضع هنری خود بازنگری کند. او می‌گفت: "من از این پس کوشش می‌کنم آثاری اجرا کنم که واجد وزنی شاد و شعری امیدوار کننده‌است. من جداً از ادامهٔ شیوهٔ قدیم که شباهت به مرثیه خوانی دارد خسته شده‌ام، البته در این زمینه سازندگان آهنگ باید با من یاری و همکاری کنند".[2] ازدواج[ویرایش] ازدواج اول:غلامحسین بنان با خواهر کلنل علینقی وزیری ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر به نام گیتی و یک پسر به نام بیژن است. ازدواج دوم: بنان بعد از همسر اولش، در نهم بهمن 1344 با خانم پری دخت آور ازدواج کرد. ترانه‌ها[ویرایش] از ترانه‌های بنان می‌توان به: آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا در مایهٔ بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دلنشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مراعاشقی شیدا در دستگاه سه گاه، من از روز ازل در دستگاه سه گاه، نوای نی در آواز دشتی و سرود ای ایران در مایهٔ دشتی اشاره کرد. به تصریح همسرش، بنان بهترین اثر خود را حالا چرا و کاروان می‌دانست و می‌گفت: "کاروان را برای بعد از مرگم خوانده‌ام". اواخر عمر هم دلبستگی عجیبی به ترانهٔ رویای هستی پیدا کرده بود تا آنجا که با این آهنگ می‌گریست.[2] آوازها[ویرایش] آواز ماهور با غزل سعدی به مطلع «همه عمر برندارم سر از این خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی» و آواز دیلمان با شعر سعدی به مطلع «چنان در قید مهرت پایبندم/ که گویی آهوی سر در کمندم» و همچنین آواز اصفهان برروی غزل «آمد اما در نگاهش آن نوازش‌ها نبود» از کارهای بنان هستند. دیلمان در گلهای رنگارنگ 217ب (کاروان) اجرا شده‌است. فیلم طوفان زندگی[ویرایش] بنان مدتی را نیز به تعیلم فن بازیگری پرداخت و به تصدیق نزدیکانش دارای استعداد زیادی در این زمینه بود. در سال 1327 همراه چهره‌های معروف آن روزگار در فیلمی به نام طوفان زندگی ساخته علی دریابیگی و اسماعیل کوشان بازی کرد که داستان آن در انجمن موسیقی ملی اتفاق می‌افتد. در این فیلم بنان دو ترانه از ترانه‌های معروفش را بطور زنده اجرا می‌کند.[3] بنان و دیگران[ویرایش] پرویز خطیبی در خاطره‌ای از بنان می‌گوید: «سال 1338 در یک شب سرد زمستانی به یک مجلس عروسی دعوت شدیم. داماد آقای علی اکبر مشکین سلیمی، برادر مصطفی سلیمی مولف و ناشر مجله گلهای رنگارنگ بود. بسیاری از افراد سرشناس و رجال نامی وقت در آن میهمانی حضور داشتند. یک آواز خان حرفه‌ای، با صدای نه چندان خوش مدتی وقت حضار را گرفت و بالاخره مرد جوانی که در بین میهمانان نشسته بود به اصرار برادر عروس که گویا با او نسبتی داشت همراه با تار شروع به خواندن آوازی کرد و ناگهان مجلس آرام گرفت و نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد. صدای مرد جوان به زمزمهٔ آرام جویباری می‌ماند که در قلب کوهستان‌ها آدم را به یک خواب شیرین بهاری دعوت می‌کند. هنگام خواندن چهره اش آرام و نگاهش ثابت و معمولی بود، تحریر و کشش خاصی که در آن صدا وجود داشت، یک چیز دیگر بود. چیزی سوای آنچه که تا به امروز شنیده بودم، پیش خود گفتم کیست صاحب این صدا؟ آیا اقبال السلطان است که من صفحاتش را دارم؟ مجلس که تمام شد، سعی کردم صاحب صدا را پیدا کنم اما معلوم شد که او زودتر از دیگران رفته، نزد مصطفی خان برادر عروس رفتم و نام او را پرسیدم، مصطفی خان او را اینطور معرفی کرد: غلامحسین بنان، پسر بنان الملک، از شاهزاده‌های قاجار است.»[4] مرگ[ویرایش] غلامحسین بنان در ساعت 6:45 غروب 8 اسفندماه 1364، پس از اذان مغرب در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود، در دهم اسفند، در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد. او مدت‌ها از بیماری دستگاه گوارش و افسردگی رنج می‌برد.[2] در پی این رویداد، مرکز سرود و آهنگهای انقلابی وزارت ارشاد، هنرستان سرود و آهنگهای انقلابی، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، بیمارستان ایرانمهر و از هنرمندان، محمدرضا شجریان، کاوه دیلمی، هنگامه اخوان،شهرام ناظری، ابوالحسن ورزی، کامکار، تورج نگهبان، جمشید مشایخی، عماد رام و بسیاری دیگر از هنرمندان و دوستان و یاران وی پیام‌های تسلیتی به طور جداگانه صادر کردند.[5] از سال 1364 یعنی زمان فوت وی تا سال 1389 سنگ قبر بنان تعویض نگردید، سال 1389 به دلیل پاره‌ای از تغییرات در امام‌زاده طاهر کرج و هم‌سطح‌سازی قبور و تعویض همهٔ سنگ قبرهای نزدیک صحن، سنگ قبر بنان نیز تعویض گردید و به شکل کنونی درآمد. تخریب خانه[ویرایش] به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی در 2 آبان 1392، خانه استاد بنان تخریب شد. این خانه تاریخی در نیاوران، بلندی‌های جمال‌آباد، نبش کوچه مینا، پلاک 12 قرار داشت. محمد بهشتی، مشاور ارشد سازمان میراث فرهنگی، تخریب این خانه را به مثابه از دست دادن صاحبان تهران می‌داند. بنان از سال 1354 در این خانه دو طبقه زندگی می‌کرد که ایوانی رو به بلندی‌های دماوند داشت.[6] آلبوم‌ها[ویرایش] آلبوم‌های مشترک[ویرایش] • آثار استاد روح‌الله خالقی، انتشار در 1383، در این مجموعه استادان عبدالوهاب شهیدی و غلامحسین بنان اجرای آواز را برعهده داشتند. مجموعه شاخه گل[ویرایش] مجموعه شاخه گل توسط ایران صدا منتشر شده است. • شاخه گل 1 (الهه ناز، می ناب): دربرگیرندهٔ تصنیف الهه ناز، آهنگ سازان: روح‌الله خالقی و اکبر محسنی، اشعار از کریم فکور و حافظ شیرازی • شاخه گل 2: آهنگ سازان: روح‌الله خالقی و مرتضی محجوبی، تنظیم جواد معروفی، اشعار از شهریار و رهی معیری • شاخه گل 3 • شاخه گل 4 • شاخه گل 5 (خلوتگه راز): اجرا در دستگاه‌های همایون و شور، آهنگ ساز: مرتضی محجوبی، اشعار از عطار، پروین ریاضی، حافظ، مشتاق اصفهانی، نظام وفا، فروغی بسطامی و عراقی، نوازندگان: رضا ورزنده:سنتور، پرویز یاحقی:ویولن، مرتضی محجوبی:پیانو و فرهنگ شریف:تار • شاخه گل 6 (جلوه دلدار): آهنگ ساز: مرتضی محجوبی، اشعار از عطار، صائب تبریزی، نظام وفا، عراقی، حافظ، یغما جندقی و منصوره اتابکی (زهره)، نوازندگان: احمد عبادی:سه تار، علی تجویدی:ویولن، مرتضی محجوبی:پیانو، روح‌الله خالقی:ویولن و حسن کسایی:نی • شاخه گل 7: آهنگ سازان: عارف قزوینی و مرتضی محجوبی، تنظیم: جواد معروفی، اشعار از عارف قزوینی، عطار، فقیه کرمانی، رهی معیری، مهدی حمیدی شیرازی، ابوالحسن ورزی و شیخ نجم الدین کبری، نوازندگان: مرتضی محجوبی:پیانو و لطف‌الله مجد:تار • شاخه گل 8: آهنگ ساز: مرتضی محجوبی، تنظیم: جواد معروفی، اشعار از مولانا، احمد ناظرزاده کرمانی، رهی معیری، عطار، شمس تبریزی و عراقی، اجرا در دستگاه دشتی و آواز سه گاه، نوازندگان:جواد معروفی:پیانو، حسنعلی وزیری تبار:قره نی، حسینعلی ملاح:ویولن، علی تجویدی:ویولن، فرهنگ شریف:تار و مرتضی محجوبی:پیانو • شاخه گل 9 (نغمه همایون، تنها تویی): آهنگ ساز: جواد معروفی، اجرا در دستگاه‌های همایون و دشتی، اشعار از رهی معیری، عراقی، حکیم سنایی، فخرالدین عراقی، ابوالحسن ورزی و منصوره اتابکی (زهره)، نوازندگان: احمد عبادی:سه تار، حسن کسایی:نی، مهدی خالدی:ویولن، رضا ورزنده:سنتور و حسین همدانیان:تنبک • شاخه گل 10 (ای ایران): دربرگیرندهٔ تصنیف‌های معروف ای ایران و تا بهار دلنشین، آهنگ سازان: روح‌الله خالقی، مرتضی محجوبی، نصرالله زرین پنجه، موسی معروفی و اکبر محسنی، اشعار از بیژن ترقی، رهی معیری، کریم فکور، ابوالقاسم حالت، نواب صفا و حسین گل گلاب • شاخه گل 11 (آذربایجان (1)، ای دل بیا): آهنگ ساز: روح‌الله خالقی، اشعار از رهی معیری، عراقی، فروغی بسطامی، عطار، فغانی شیرازی، ازینور اصفهانی و الهی قمی، نوازندگان: حبیب‌الله بدیعی و احمد عبادی:ویولن • شاخه گل 12 (آمد اما در نگاهش، عشق و مستی): آهنگ سازی و تنظیم: روح‌الله خالقی، اشعار از نظام وفا، بیژن ترقی، ابوالحسن ورزی، عطار، حافظ و عراقی، نوازندگان: حبیب‌الله بدیعی:ویولن، جلیل شهناز:تار، امیرناصر افتتاح:تنبک و تک نوازی جواد معروفی • شاخه گل 13 • شاخه گل 14: آهنگ سازان: مهدی خالدی، مرتضی محجوبی، روح‌الله خالقی و حسین یاحقی، تنظیم کننده: روح‌الله خالقی، اشعار از منصوره اتابکی (زهره)، رهی معیری، عارف قزوینی و نواب صف، نوازندگان: مرتضی محجوبی:پیانو، مهدی خالدی:ویولن، علی تجویدی:ویولن و حسین یاحقی:ویولن، دکلمه: روشنک • شاخه گل 15 (آذربایجان (2)، مرا عاشقی شیدا): آهنگ سازان: روح‌الله خالقی، علی تجویدی و پرویز یاحقی، اشعار از حافظ، رهی معیری، عارف قزوینی، رعدی آذرخشی و منیره طه، نوازندگان: روح‌الله خالقی:ویولن، مرتضی محجوبی:پیانو و پرویز یاحقی:ویولن، دکلمه: روشنک • شاخه گل 16 (برگ سبز 26 و 107): اشعار از عطار، اوحدی مراغه‌ای، سعدی، عراقی، فغانی شیرازی، واله‌ای قمی و سیمین بهبهانی، نوازندگان:حبیب‌الله بدیعی:ویولن، حسن کسایی:نی، جلیل شهناز:تار و احمد عبادی:سه تار، دکلمه: روشنک • شاخه گل 17 (مرغ شباهنگ): آهنگ ساز: موسی معروفی، تنظیم کننده:روح‌الله خالقی، اشعار از رهی معیری مجموعه ترانه‌های بنان[ویرایش] مجموعه ترانه‌های بنان توسط انتشارات ماهور منتشر شده است. • چه شورها: آهنگ ساز: روح‌الله خالقی، اشعار از شهریار، رهی معیری، عارف قزوینی، غلامعلی رعدی آذرخشی، علی موید ثابتی و کریم فکور، اجرای ارکستر گل‌ها و ارکستر شماره یک رادیو • نامه‌های گمشده: آهنگ سازان: علینقی وزیری، محمود تاج بخش، مهدی مفتاح، مهدی خالدی، محمود ذوالفنون و عبدالله جهان پناه، اشعار از حسین گل گلاب، حافظ، سعدی، علی صارمی، عبدالله الفت، شهر آشوب، محمود ثنایی، وحشی بافقی و مولانا، نوازندگان:جواد معروفی:پیانو، ابراهیم سرخوش:تار، محمود تاج بخش:ویولن و عبدالله جهان پناه:ویولن • گل‌ریزان: آهنگ ساز:روح‌الله خالقی، اشعار از بیژن ترقی، رهی معیری، عارف قزوینی، نزاری قهستانی، حافظ و حسین گل گلاب، نوازندگان: ارکستر گل‌ها و ارکستر شماره یک رادیو • قصه شب: آهنگ سازان: حسینعلی وزیری تبار، عبدالله جهان پناه، محمود ذوالفنون و مسعود میثاقیان، تنظیم روح‌الله خالقی، اشعار از رضا ثابتی، حافظ، حمیدی، سعدی، بیژن ترقی و فروغی بسطامی، نوازندگان: ابراهیم سرخوش:تار، جواد معروفی:پیانو، سیروس حدادی:فلوت و محمود تاج بخش:ویولن • باد نوبهاری: آهنگ سازان: جواد معروفی، مهدی مفتاح، علینقی وزیری، منوچهر لشکری و عبدالحسین شهنازی، تنظیم روح‌الله خالقی، اشعار از رهی معیری، یزدان بخش قهرمان، حافظ، حسین گل گلاب، ابوالقاسم حالت و فروغی بسطامی، نوازندگان: جواد معروفی:پیانو، مهدی مفتاح:ویولن و منوچهر لشکری:ویولن • گلشن دل: آهنگ ساز: نصرالله زرین پنجه، اشعار از ابوالقاسم حالت، هدایت الله نیرسینا، ابوسعید ابوالخیر، نظام فاطمی، حافظ، پرویز خطیبی، سعدی و تورج نگهبان، نوازندگان: نصرالله زرین پنجه:تار، جواد معروفی:پیانو، محمود تاج بخش:ویولن، ابراهیم سرخوش:تار، سیروس حدادی:فلوت و علی تجویدی:ویولن • افسون سخن: آهنگ ساز: نصرالله زرین پنجه، اشعار از ایرج تیمورتاش، سعدی، عبدالله الفت، نظام فاطمی، طبیب اصفهانی، پرویز خطیبی و اسماعیل نواب صفا، نوازندگان: محمود تاج بخش:ویولن، عباس زندی:سنتور، علی تجویدی:ویولن، جواد معروفی:پیانو و نصرالله زرین پنجه:تار • گریه شمع: آهنگ ساز: نصرالله زرین پنجه، اشعار از سعدی، اعلامی، شهر آشوب، نظامی فاطمی، عبدالله الفت و همای شیرازی، نوازندگان: محمود تاج بخش:ویولن، منصور صارمی:سنتور، ابراهیم سرخوش:تار، لطف‌الله مجد:تار و نصرالله زرین پنجه:تار • جویبار: آهنگ سازان: نصرالله زرین پنجه و علینقی وزیری، اشعار از اعلامی، فروغی بسطامی، ابوالحسن ورزی، کریم فکور، علی اشتری، حسین شاهزیدی و سعدی، نوازندگان: علی تجویدی:ویولن، جواد معروفی:پیانو، ابراهیم سرخوش:تار، یوسف کاموسی:بربط (عود) و محمود تاج بخش:ویولن • پرتوی عشق: آهنگ ساز: نصرالله زرین پنجه، اشعار از یزدانبخش قهرمان، سعدی، حسین شاهزیدی، حافظ، اسماعیل نواب صفا، حافظ، هدایت الله نیرسینا، عبدالله الفت و فروغی بسطامی، نوازندگان: نصرالله زرین پنجه:تار، ابراهیم سرخوش، محمود تاج بخش:ویولن و علی تجویدی:ویولن • رقص مستانه: آهنگ ساز: نصرالله زرین پنجه، اشعار از حسین شاهزیدی، فروغی بسطامی، ابوالقاسم حالت، بیژن ترقی، رهی معیری، عبدالله الفت و حافظ، نوازندگان: ابراهیم سرخوش:تار و محمود تاج بخش:ویولن مجموعه آشنایی با شیوه آواز بنان[ویرایش] • همچنین امروزه چند آلبوم تحت عنوان آشنایی با شیوه آواز استاد غلامحسین بنان توسط چهارباغ منتشر شده‌اند که برای هنرجویان آواز می‌توانند الگو باشند. بخشی از آوازهای این مجموعه مربوط به اجراهای خصوصی استاد بنان می‌باشند. کارنامه هنری[ویرایش] گلهای جاویدان • گلهای جاویدان بدون شماره در «شور» • گلهای جاویدان بدون شماره در «سه گاه» • گلهای جاویدان بدون شماره در «همایون» با سنتور رضا ورزنده • گلهای جاویدان شماره 92 در «بیات ترک و ابو عطا • گلهای جاویدان شماره 93 در «شور» با ویولون استاد مهدی خالدی • گلهای جاویدان شماره 98 در «ابو عطا» با تار لطف اله مجد • گلهای جاویدان شماره 118 در «ماهور» با ویولون استاد علی تجویدی و سنتور رضا ورزنده • گلهای جاویدان 118 مکرر در «ابو عطا» با ویولون استاد مهدی خالدی • گلهای جاویدان 124 در «بیات ترک» • گلهای جاویدان شماره 128 در «شوشتری» • گلهای جاویدان شماره 129، گلهای جاویدان 130 • گلهای جاویدان 131 در «سه گاه»، گلهای جاویدان شماره 132 در «دشتی» • گلهای جاویدان شماره 136 • گلهای جاویدان شماره 137 در «چهار گاه» با پیانو استاد مرتضی محجوبی و استاد علی تجویدی • گلهای جاویدان شماره 138 • گلهای جاویدان شماره 139 در «سه گاه» با استاد جلیل شهناز • گلهای جاویدان شماره 143 در «شور» • گلهای جاویدان شماره 145 در «شور» با سنتور رضا ورزنده گلهای رنگارنگ • گلهای رنگارنگ شماره 103 در «دشتی» • گلهای رنگارنگ شماره 109 در «سه گاه» • گلهای رنگارنگ شماره 126 در «دشتی» • گلهای رنگارنگ شماره 134 در «افشاری» • گلهای رنگارنگ شماره 136 در «سه گاه» • گلهای رنگارنگ شماره 140 الف در «افشاری» • گلهای رنگارنگ شماره 140 ب در «افشاری» • گلهای رنگارنگ شماره ب مکرر • گلهای رنگارنگ شماره 149 در «دشتی» • گلهای رنگارنگ شماره 171 در «شور» • گلهای رنگارنگ شماره 172 در «شور» • گلهای رنگارنگ شماره 174 در «سه گاه» • گلهای رنگارنگ شماره 176 در «دشتی» • گلهای رنگارنگ شماره 190 در «سه گاه» • گلهای رنگارنگ شماره 201 در «ابو عطا» • گلهای رنگارنگ شماره 205 در «افشاری» • گلهای رنگارنگ شماره 210 در «بو سلیک» • گلهای رنگارنگ 210 ب مکرر در «بوسلیک» • گلهای رنگارنگ 211 در «سه گاه» • گلهای رنگارنگ 216 ب • گلهای رنگارنگ شماره 228 در «افشاری» • گلهای رنگارنگ شماره 330در «دشتی» • گلهای رنگارنگ شماره 232 در «دشتی» • گلهای رنگارنگ شماره 234 در «دشتی و ماهور» • گلهای رنگارنگ شماره 237 در «ماهور» • گلهای رنگارنگ شماره 242 در «شور» • گلهای رنگارنگ شماره 245 در «همایون» • گلهای رنگارنگ شماره 249 در «شور» • گلهای رنگارنگ شماره 250 در «دشتی» • گلهای رنگارنگ بختیاری (محلی)، شماره 251 • گلهای رنگارنگ شماره 252 در «همایون» • گلهای رنگارنگ شماره 254 در «اصفهان» • گلهای رنگارنگ شماره 256 در «شور» • گلهای رنگارنگ شماره 257 در «ماهور» • گلهای رنگارنگ شماره 265 در «اصفهان» برگ سبز • برگ سبز شماره 27 در «سه گاه» • برگ سبز شماره 31در «افشاری» • برگ سبز شماره 46 در «سه گاه» • برگ سبز شماره 63 در «اصفهان» • برگ سبز شماره 83 در «سه گاه» • برگ سبز شماره 107 در «اصفهان» • برگ سبز شماره 145 در «همایون» و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده بزرگ و هنرمند به یادگار مانده‌اند. آثار به جا مانده از این هنر مند را حدود 350 اثر تخمین زده‌اند.[2] که بسیاری از آنها هنوز در دسترس عموم قرار ندارند. کتاب‌ها و یادبودها[ویرایش] برنامه‌های موسیقیایی تنظیم‌شده به یاد بنان. 1. «در سوگ بنان»، با صدای محمدرضا شجریان، برگرفته از مراسم چهلمین روز در گذشت بنان. 2. «یاد یار مهربان»، با صدای کاوه دیلمی با اشعاری از فریدون مشیری و آهنگسازی فرهاد فخرالدینی. 3. اجرای کنسرت‌های متعدد به یاد بنان با اجرای محمدرضا لطفی و شهرام آقایی پور و هنرمندان دیگر. کتاب‌های به زیور طبع آراسته شده دربارهٔ بنان. 1. کتاب «از نور تا نوا، غلامحسین بنان استاد آواز ایران» به کوشش دکتر داریوش صبور و همت همسر بنان (پری دخت بنان). شامل عکسها، زندگینامه، خاطرات و یادبودهای بنان. 2. کتاب «رویای هستی» به کوشش شهرام آقایی پور. شامل مجموعه تصنیفها، نت‌ها، زندگینامه و یادواره‌های غلامحسین بنان. 3. کتاب «نوای جاودان» به کوشش هومن صدر و همسر بنان (پری دخت بنان). زیوری ماندگار از عکسها، زندگینامه و خاطرات و یادبودهای بنان. |
| تاریخ ثبت در بانک | 15 تیر 1395 |
| فایل پیوست |
  |