| چکیده |
اولین نتیجة ناشنوایی برای کودک، اختلال در یادگیری زبان است؛ مشکلی که هم در جنبة بیانی زبان و هم در جنبة دریافتی و درکی آن دیده می‌شود. هم‌چنین همواره نخستین سوال در حوزة آموزش ناشنوایان و البته مشهورترین آن، جدال انتخاب روش مناسب برای آموزش آنهاست. کلیة روش‌های ارتباطی با ناشنوایان در سه گروه اصلی: روش دستی، (زبان اشاره)، روش شفاهی (استفاده از باقی‌ماندة شنوایی و گفتارخوانی)، و ارتباط کامل (روش شفاهی/ شنیداری) دسته‌بندی می‌شوند. در سالیان اخیر توجه کافی به تربیت علمی کسانی که در زمینة آموزش و پرورش ناشنوایان فعالیت می‌کنند صورت نگرفته است، از این رو نگارنده کتاب حاضر را، با هدف آموزش به این افراد در نه فصل با این عناوین به رشتة تحریر درآورده است: تاریخچه؛ روش‌های ارتباطی؛ ارزیابی‌های روانی ـ آموزشی؛ رشد شناخت؛ وسایل کمک شنیداری؛ توان‌بخشی شنیداری کودکان؛ رشد زبان گفتاری؛ خواندن و نوشتن در کودکان ناشنوا؛ و مشاوره با والدین.
|
