| کد | bk-23784 |
|---|---|
| نوع | کاغذی |
| عنوان | زهرا یاربی: توانمند ناشنوا |
| ناشر | توانمندان و دفتر فرهنگ معلولین |
| محل نشر | قم |
| سال انتشار | 1397شمسی |
| نوبت چاپ | 1 |
| تعداد جلد | 1 |
| تعداد صفحه | 126 |
| زبان | فارسی |
| قطع | رقعی |
| موضوعات | یاربی، زهرا، 1368 - ، ناشنوایان — ایران — سرگذشتنامه |
| نمایه | معرفی مختصر کتاب ، کتاب حاضر، تلاش و زندگی زهرا یاربی توانمند ناشنوا را مورد بررسی قرار داده است. زهرا جوان نخبه شیرازی با ابتکارات و خلاقیت‌هایش معلمان را مجذوب خود کرد. ناشنوایی زهرا هیچ‌گاه مانع پیشرفت او در عرصه‌های مختلف اجتماعی نشد. مولف در این اثر پس از پرداختن به زندگی‌نامه و فعالیت‌های زهرا یاربی با ارائه مستنداتی از موفقیت‌های این ناشنوا شما را با این جوان موفق و تلاش‌های خانواده‌اش آشناتر می‌سازد. |
| شابک | 978-622-6216-18-0 |
| چکیده |
طلیعه ضرب‌المثلی در فرهنگ فارسی متداول است که می‌گوید: خدا اگر چیزی را از کسی بگیرد، چیزهای دیگری به او می‌دهد؛ نیز ضرب‌المثل دیگری می‌گوید: اگر دری به روی کسی بسته شود، درهای دیگری به رویش گشوده می‌شود. معنا و مفاد این ضرب‌المثل‌ها با دیدن «کارهای افراد دارای معلولیت ولی توانمند» بهتر فهمیده می‌شود. به نظر می‌رسد اینان مشمول ظلم مضاعف شده‌اند: از یک طرف امکانات لازم برای پیشرفت در اختیارشان گذاشته نشده و از طرف دیگر آنهایی که با زحمت و مشقت توانسته‌اند به مدارجی برسند، امکان و مجال معرفی توانمندی‌های خود را ندارند. زهرا یاربی، ناشنوایی است که با تلاش و کوشش بسیار و حمایت‌های خانواده توانسته ابتکارات داشته باشد و در چند جشنواره در رشته تصویرسازی و انیمیشن بدرخشد؛ نقاشی‌ها و طراحی‌های زیبا آفریده؛ تا فوق لیسانس با نمرات عالی تحصیلات داشته و اکنون به آموزش تصویرگری و دیگر فعالیت‌های هنری مشغول است. او روز سوم تیرماه 97 همراه مادرش خانم مریم شکرریزی مهمان دفتر فرهنگ معلولین بودند؛ با دیدن کارهایش، مصمم شدیم کتابی درباره‌اش آماده و او را به جامعه خودمان و جهان معرفی کنیم. دفتر فرهنگ معلولین یک تشکل مردمی با امکانات محدود است و توانایی حمایت همه جانبه از اینگونه افراد را ندارد؛ البته این دفتر در راستای رشد و ارتقای اینگونه افراد، هر کاری بتواند دریغ نمی‌کند. اما به دلیل اینکه این افراد سرمایه‌های ملی ایران هستند، ضروری است دولت با حمایت‌های خود مسیر پیشرفت و ترقی را به روی آنان بگشاید؛ همچنین شرایط خدمت و اشتغال را برایشان آماده سازد. اما از مادر زهرا یاربی پرسیدم آیا در دوره ابتدایی یا راهنمایی یا دبیرستان یا دانشگاه اقدام خاصی برای ایشان انجام دادند؟ آیا بورس ویژه به او داده شد؟ آیا او را به مراکز بین‌المللی برای تکمیل آموزش‌هایش معرفی کردند؟ حداقل آیا لوح تقدیر به او داده‌اند؟ اما پاسخش به این پرسش‌ها منفی بود. معلوم نیست افراد دارای معلولیت که نبوغ و خلاقیت دارند در ایران باید به کجا مراجعه نمایند و کدام نهاد متصدی امور آنها است؟ به ویژه ناشنوایان نیاز به حمایت نه از سر ترحم بلکه به دلیل انجام وظیفه دارند. سازمان بهزیستی و نیز سازمان آموزش و پرورش استثنایی طرح و برنامه خاصی برای معلولان نخبه، عملی و اجرایی نکرده‌اند. به همین دلیل نابینایان، ناشنوایان، دیگر افراد دارای معلولیت سراغ داریم که جذب مراکز علمی و دانشگاه‌های خارجی شده‌اند و در آنجا درخشش داشته و حتی به مناصب علمی و پست‌های قابل توجه رسیده‌اند. چرا این سرمایه‌های انسانی را برای ایران نگهداری نکنیم و به نیازهای آنان رسیدگی ننماییم؟ با اینکه با درایت و تدبیر می‌توان سیر حوادث را معکوس کرد و با ایجاد شرایط در داخل، معلولان از کشورهای منطقه و از جهان به ایران آمده و در اینجا به رشد و بالندگی برسند. امیدواریم این کتاب بتواند یکی از سرمایه‌های انسانی و ملی را معرفی کرده، راه ترقی و پیشرفت را برایش هموار نماید و ایشان بتواند به آرزوهایش برسد. در پایان از جناب حجت الاسلام والمسلمین سید جواد شهرستانی نماینده آیت اللّه العظمی سیدعلی سیستانی مدظله تشکر می‌کنیم، ایشان با حمایت همه جانبه از رشد معلولان، روحیه امید به پیشرفت را در دل‌ها زنده کرده است. همچنین از مادر مکرم زهرا که به وضوح پیدا است برای فرزندش از هر تلاشی دریغ نمی‌نماید، و وظیفه مادری را به بهترین روش انجام داده؛ تشکر خاص می‌نماییم. محمد نوری مدیرعامل دفتر فرهنگ معلولین دی ماه 1397 |
| تاریخ ثبت در بانک | 13 تیر 1398 |
| فایل پیوست |
 |