کد bk-22221  
نوع کاغذی  
عنوان لکنت زبان  
نویسنده ن. پ. تیاپوگین  
مترجم عبدالوهاب عبادی  
محل نشر تهران  
سال انتشار 1347شمسی  
تعداد صفحه 256  
زبان فارسی  
قطع رقعی  
موضوعات لکنت زبان  
چکیده تیاپوگین کتابی به نام لکنت زبان نوشت که گویا نخستین کتاب مستقل درباره لکنت زبان است که در سال 1347 یعنی پنجاه سال قبل در ایران ترجمه و منتشر شد:
لکنت زبان، ن. پ. تیاپوگین، ترجمه عبدالوهاب عبادی، تهران، نیکپو، 1347، 256ص.
این کتاب از کتاب‌های اولیه در عرصه ناشنوایی است که به فارسی ترجمه شده است. نویسنده آن، ن. پ. تیاپوگین، از پژوهشگران زبان و گوش بود. این اثر در هفت فصل و مباحث زیر سامان یافته است:
تکلم و مکانیسم آن، اختلال‌های تشنجی در گفتار، علت بروز لکنت، کسالت و علامت‌های اولیه آن، پیشروی و توسعه لکنت، ترس در گفتار، اساس و علت بیماری در مرحله دوم، معاینه و بررسی مبتلایان به لکنت، معالجه لکنت و شرایط مربوط به آن، اهمیت و فایده تکلم شمرده، تمرین حرف‌های صدادار، معالجه خردسالان پنج تا ده ساله، معالجه کودکان نابالغ و نوجوانان و بزرگسالان، کارهایی که باید خارج از گروه انجام گیرد، لکنت در اثر صاعقه، پیشگیری لکنت، یادآوری و اندرز به کسانی که لکنت دارند، یادآوری و اندرز به پدران و مادران آنان.
درباره معالجه لکنت در این کتاب چنین آمده است: منظور از درمان لکنت زبان و هدف اصلی آن باید نکات ذیل باشد:
الف. برطرف کردن تلفظ غلط کلمه‌ها و بی‌تربیتی و ناهمواری‌های تکلم و تبدیل آن به یک تکلم و تلفظ صحیح؛
ب. برطرف کردن حالت تشنج که ریشه روانی دارد و واکنش آسیبی آن باعث سنگینی و سماجت این عارضه و ناراحت شدن شخص می‌شود و در نتیجه، وقفه‌های گفتاری را پیش می‌آورد؛
ج. بالا بردن اعتماد به نفس برای مکالمه درست و استوار که به طور کلی با مکالمه عجولانه گذشته متفاوت باشد.
این گزارش به قلم محمد نوری در دانشنامه ناشنوایان (تهران، 1387، ص1120) منتشر شده است.
لکنت زبان نوشته تیاپوگین در زمره نخستین آثاری است که درباره نوعی معلولیت یعنی لکنت زبان در ایران منتشر شده است. این کتاب دارای مشخصات کتابشناختی زیر است:
ن. پ. تیاپوگین، لکنت زبان، ترجمه عبدالوهاب عبادی، تهران، نیکپو، 1347، 256ص.
لکنت به معنای گرفتگی زبان، از کارماندگی زبان، شکستگی زبان، نیم زبانی و کلمات را درست ادا نکردن است. لکنت در فرهنگ و ادب و فلکور جایگاه خاصی دارد چون فکاهیون با استفاده از لکنت زبان مردم را به خنده و مزاح یا مسخره کردن دیگران سوق می‌دادند. نیز لکنت در دانش پزشکی مورد بحث قرار گرفته است. اما کتاب حاضر از نظر پزشکی و روان‌پزشکی به لکنت پرداخته است.
این اثر شامل هفت فصل است:
تکلم و مکانیسم آن، اختلال‌های تشنجی در گفتار، علت بروز لکنت، کسالت و علامت‌های اولیه آن، پیشروی و توسعه لکنت، ترس در گفتار، اساس و علت بیماری در مرحله دوم، معاینه و بررسی مبتلایان به لکنت، معالجه لکنت و شرایط مربوط به آن، اهمیت و فایده تکلم شمرده، تمرین حرف‌های صدادار، معالجه خردسالان پنج تا ده ساله، معالجه کودکان نابالغ و نوجوانان و بزرگسالان، کارهایی که باید خارج از گروه انجام گیرد، لکنت در اثر صاعقه، پیش‌گیری لکنت، یادآوری و اندرز به کسانی که لکنت دارند، یادآوری و اندرز به پدران و مادران آنان.
درباره معالجه لکنت در این کتاب چنین آمده است: منظور از درمان لکنت زبان و هدف اصلی آن باید نکات ذیل باشد:
الف. برطرف کردن تلفظ غلط کلمه‌ها و بی‌تربیتی و ناهمواری‌های تکلم و تبدیل آن به یک تکلم و تلفظ صحیح؛
ب. برطرف کردن حالت تشنج که ریشه روانی دارد و واکنش آسیبی آن باعث سنگینی و سماجت این عارضه و ناراحت شدن شخص می‌شود و در نتیجه، وقفه‌های گفتاری را پیش می‌آورد؛
ج. بالا بردن اعتماد به نفس برای مکالمه درست و استوار که به طور کلی با مکالمه عجولانه گذشته متفاوت باشد.
این کتاب اولین بار توسط محمد نوری در دانشنامه ناشنوایان (ص1120) معرفی شد و مقاله درباره آن نوشت.
 
تاریخ ثبت در بانک 6 آبان 1397