| چکیده |
«آرین» نمی‌تواند راه برود، برای همین روی صندلی چرخدار می‌نشیند. او ابتدا به خاطر مشکلش فکر می‌کند که نمی‌تواند به اطراف برود و مثل بچه‌های دیگر بازی کند، اما وقتی یک روز بازی دوستانش را تماشا می‌کند فکری به ذهنش می‌رسد. او تصمیم می‌گیرد که یاد بگیرد چطور بازی کند. سرانجام بالاخره عضو تیم بسکتبال مدرسه می‌شود و می‌تواند دوستان زیادی پیدا کند. این داستان مصور، در راستای آشنایی مخاطبان با رفتارها و احساسات کودکان به نگارش درآمده است. همچون کودکانی که دیگران توانایی راه رفتن ندارند و مجبورند روی ویلچر بنشینند و کارهایشان را انجام بدهند. در پایان کتاب راهنمایی‌هایی برای والدین کودکان کم‌توان درج شده است.
|
