چکیده |
یکی از موارد بسیار مهمی که از لحاظ شرعی و عرفی و قانونی توجه متفکران را جلب نموده و دراخلاق پزشکی از آن یاد میشود درخصوص تولد جنینی است که دچار ناهنجاری بوده و تولد او ممکن است مشکلات برای فرد و خانواده او فراهم آورد. در این پایاننامه بر اساس مفهوم معنای زندگی در سه دیدگاه سودگرایی، وظیفهگرایی و اسلام به عنوان دیدگاهی فضیلتگرا در مورد چگونگی جواز و یا عدم جواز سقط «جنین ناهنجار» بحث شده است. در دیدگاه سودگرایی و با تکیه به نظر پیتر سینگر سقط جنین معلول مطلقاً آزاد است. در منظر وظیفهگرایی عملگرا؛ با توجه به نظر کانت سقط جنین ناهنجار غیر مجاز میباشد. در دیدگاه اسلام سقط جنین ناهنجار پس از چهار ماهگی غیر مجاز میباشد. ولی قبل از چهار ماهگی آراء و فتاوی مختلفی وجود دارد. از منظرمذاهب حنفی و شافعی بعضی از فقهایشان سقط جنین معلول را قبل از 120 روز ، حتی بدون اجازه همسر جائز شمردهاند و بعضی در هر شرایطی آن را حرام دانستهاند. اما در فتوای غالب فقهای مالکی سقط جنین به طور عام حرام است. در منظر فقه شیعه با توجه به نظر ائمه معصومین(ع) سقط جنین پس از 120 روز حرام است. ولی قبل از آن طبق قوانین مصوب در ایران در خصوص بیست و نه فقره از ناهنجاریها مجاز شمرده شده است. واژگان کلیدی: سقط جنین ، ناهنجار،معلول، اخلاق پزشکی، سودگرایی، وظیفهگرایی، فضیلتگرایی، اسلام، فقه حنفی، شافعی، مالکی
|