| چکیده |
در این تحقیق دریافت فرد از شدت ورزش (RPE) و پاسخ قلبی عروقی معلولین پاراپلژیک ، حین استراحت و ارگومتری دستها، در سه وضعیت نشسته بدون تحریک عصبی عضلانی کارردی (FNS)، نشسته با FNS و ایستاده بررسی شد. بدین منظور 30 معلول پاراپلژیک با سطح ضایعه T6 - L1 و میانگین سنی 32/8 + - 3/6 سال که بطور متوسط 10 سال از زمان ضایعه آنها می‌گذشت مورد بررسی قرار گرفتند. پس از پرکردن پرسشنامه، ارگومتری دستها با شدت 30 وات و سرعت 60 دور بر دقیقه به مدت 5 دقیقه و در روزهای جداگانه‌ای انجام شد. ضربان قلب ، فشار خون، تغییرات فرکانس داپلر (سرعت خون) و RPE قبل، حین و بلافاصله بعد از ورزش اندازه‌گیری شد. نتایج حاصله تفاوت معنی‌داری را در ضربان قلب ، فشار خون متوسط و سیستولیک و تغییرات فرکانسی در وضعیت نشسته با استفاده از FNS نسبت به زمانی که از FNS استفاده نشده نشان داده است ، در حالی که RPE و فشار خون دیاستولیک تفاوت معنی‌داری را نشان نداده است . در وضعیت ایستاده نیز، ضربان قلب و RPE بیشتر از حالت نشسته بود. ولی فشار خون و تغییرات فرکانسی داپلر در هر دو وضعیت یکسان بوده است . نتایج نشان می‌دهد که تحریکات الکتریکی دستگاه FNS بر روی پاسخ قلبی و عروقی معلولین پاراپلژیک موثر می‌باشد ولی تاثیر وضعیت بدن بر روی پاسخ قلبی - عروقی این افراد محدودتر بوده و فقط ضربان قلب را تحت تاثیر قرار داده است .
|
