| چکیده |
معلولیت انسانها ناشی از حوادث ، امراض ، یا وراثت و یا هر عامل دیگری پدیده‌ای است که در تمام جوامع شهری وجود داشته و خواهد داشت . گرچه با تمهیدات بهداشتی، ایمن‌سازی سیستمها و امکان جلوگیری بسیاری از معلولیتها را می‌توان گرفت و از درصد افراد معلول جامعه کاست ولی بسیار بعید و یا غیرممکن است که این پدیده را از جامعه‌ای به طور کلی حذف کرد. این بدین معنی است که جامعه بهرحال دارای انسانهایی معلول است که حق زندگی کردن داشته و باید از مواهب و امکانات جامعه برخوردار باشند. از آنجا که حمل و نقل نقشی اساسی و عمده در امور فوق دارد، لذا این گروه از مردم باید بتوانند از طریق سیستم حمل و نقل مناسبی که برایشان فراهم می‌شود از حقوق انسانی و ملی خود نظیر دیگر مردم استفاده نمایند. این سیستم لاجرم و در همه حال نظیر سیستم حمل و نقلی نیست که افراد غیرمعلول جامعه را از آن استفاده می‌کنند و بر حسب نوع و میزان معلولیت باید امکانات ویژه‌ای فراهم آورد. متاسفانه درصد معلولیت در جامعه ما نسبتا بالا و به علت عدم توجه کافی به ویژگیها و نیازهای آن از بعد حمل و نقل درصد قابل توجهی از این معلولین عملا از فعالیتهای شغلی، تحصیلی و اجتماعی تا حدود زیادی محروم مانده و به این ترتیب اجتماعی از وجود این گروه از جمعیت استفاده چندانی نبرده و آنها نیز در مقایسه با افراد غیرمعلول در مضایق فراوانی قرار دارند. در این پروژه تحقیقاتی نشان داده می‌شود که جامعه معلول کشور با چه مشکلاتی از نظر حمل و نقل روبرو است و نیز نشان می‌دهیم که در پاره‌ای از جوامع بویژه جوامع صنعتی پیشرفته چگونه با برنامه‌ریزی‌های نسبتا خوب و منطقی و فرآهم آوردن یک سیستم مناسب برای معلولین، خود بر بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی معلولین فائق آمده‌اند. در این پروژه به نقش و اهمیت مناسب‌سازی شهر و بویژه مسیرهای عابرین پیاده و غیره اشاره می‌شود و پاره‌ای از تمهیداتی که در این باره باید بکار گرفت و در بسیاری از کشورها انجام داده‌اند را یادآوری می‌نمائیم. همچنین به این نکته ضروری اشاره و پرداخته می‌شود که برای رفت و آمد معلولین در سطح شهر نه فقط یک سیستم حمل و نقل مناسب برای جابجائی معلولین ضروری است ، بلکه در نظر گرفتن تسهیلات لازم برای حرکت در طبقات ساختمانها و سایر نقاط و کاربریها و توجه به نکاتی به ظاهر ساده ولی بسیاری با اهمیت نظیر عدم وجود حفره‌ها و چاله‌های کوچک و اختلاف سطح بین پیاده‌رو و مسیرهائی که معلولین جسمی با وسایل ویژه حرکت می‌کنند، کمتر از فرآهم آوردن یک سیستم حمل و نقل مناسب نیست ، بلکه مجموعه این تمهیدات و تسهیلات یکدیگر را پوشش داده و تکمیل می‌کنند.
|
