کد |
ts-49130
|
عنوان اول |
بررسی رابطهی بین کیفیت زندگی و پایبندی به انجام فعالیت بدنی در اوقات فراغت معلولین (مطالعهی موردی: شهر میسان)
|
نویسنده |
فارس ستار جبار اللامی
|
استاد راهنما |
جواد غلامیان
|
اسناد مشاور |
رضا امینزاده
|
نوع |
کاغذی
|
دانشگاه |
دانشگاه بینالمللی امام رضا علیهالسلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
|
مقطع |
کارشناسی ارشد
|
رشته |
تربیت بدنی و علوم ورزشی - مدیریت ورزشی
|
سال دفاع |
1400شمسی
|
زبان |
فارسی
|
چکیده |
هدف از این پژوهش، بررسی رابطهی بین کیفیت زندگی و پایبندی به انجام فعالیت بدنی در اوقات فراغت معلولین (مطالعهی موردی: شهر میسان) میباشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث نوع جز مطالعات توصیفی همبستگی بوده که اطلاعات آن بهصورت میدانی جمعآوری گردید. جامعهی آماری پژوهش حاضر شامل معلولین شهر میسان میباشد که برای انتخاب نمونه از روش 10 الی 15 برابری تعداد گویههای پرسشنامه استفاده گردید که بر این اساس 120 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه ی استاندارد کیفیت زندگی ویر و شربون (فرم کوتاه SF26) و پرسشنامه ی پایبندی به انجام فعالیت بدنی (درخشان پور و همکاران، 2016) استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در پژوهش حاضر از برنامههای نرمافزاری SPSS 23، LISREL 8/80 وExcel 2010 بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که نمرهی میانگین نمرهی میانگین کیفیت زندگی و مولفههای مشکلات جسمیو بُعد روانی نشانگر وضعیت نامطلوبی میباشد، بطوریکه نمرهی میانگین آنها برابر یا کمتر از 3 گزارش شد، اما نمره میانگین بُعد اجتماعی نشانگر وضعیت مطلوبی میباشد، به طوری که نمره ی میانگین آن بیشتر از 3 میباشد. همچنین، با توجه به سطوح معناداری مولفههای مشکلات جسمی، بُعد روانی و بُعد اجتماعی که کمتر از 01/0 میباشند، میتوان گفت که بین میانگین آنها با میانگین فرضی تفاوت معناداری وجود دارد، اما سطح معناداری کیفیت زندگی نشان میدهد که بین میانگین آن با میانگین فرضی تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین، مشخص گردید که بین مولفههای کیفیت زندگی اولویت معناداری وجود دارد که بر این اساس، مهمترین اولویت مولفههای کیفیت زندگی مربوط به مولفهی "بُعد اجتماعی" بوده و مولفههای "مشکلات جسمی" و "بُعد روانی" در اولویتهای دوم و سوم قرار دارند. همچنین، مشخص شد که نمرهی میانگین پایبندی به فعالیت بدنی و تمامیمولفههای آن نشانگر وضعیت مطلوبی میباشد، بطوریکه نمرهی میانگین آنها بیشتر از 3 گزارش شد. همچنین، با توجه به سطوح معناداری که کمتر از 01/0 میباشند، میتوان گفت که بین میانگین پایبندی به فعالیت بدنی و تمامیمولفههای آن با میانگین فرضی تفاوت معناداری وجود دارد و بین مولفههای پایبندی به فعالیت بدنی اولویت معناداری وجود دارد که بر این اساس، مهمترین اولویت مولفههای پایبندی به فعالیت بدنی مربوط به مولفهی "آگاهی" بوده و مولفههای "تقویت کنندهها" و "تجهیزات" در اولویتهای دوم و سوم قرار دارند. در همین رابطه، مشخص گردید که بین کیفیت زندگی و مولفههای آن (بهجز مولفهی مشکلات جسمانی) با پایبندی به فعالیت بدنی رابطهی مثبت و معناداری برقرار است و میتوان گفت که 37 درصد از تغییرات پایبندی به فعالیت بدنی مربوط به مولفههای کیفیت زندگی میباشد. در نهایت، مشخص گردید که مدل ساختاری رابطه دو متغیر اصلی پژوهش از برازش معناداری برخوردار میباشد. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که هرچه سطح کیفیت زندگی افراد معلول بالاتر باشد، پایبندی آنان به انجام فعالیت بدنی بیشتر خواهد بود.
|
تاریخ ثبت در بانک |
28 خرداد 1401
|