| چکیده |
هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل بازدارنده و انگیزشی موثر در پرداختن به فعالیت‌های ورزشی در بین معلولان شهرستان تبریز می-باشد؛ "عوامل بازدارنده" و "عوامل انگیزشی" به عنوان متغیر مستقل و "میزان پرداختن به فعالیت‌های ورزشی" به عنوان متغیر وابسته مطرح هستند. این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است و به شکل میدانی اجرا می‌شود. جامعه‌ی آماری تحقیق، کلیه‌ی معلولان شهر تبریز است، که طبق آخرین آمار اعلام‌شده در سرشماری سال 1390، حدود 1545491 نفر هستند. برای برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که با در نظر گرفتن 0.05= αحجم نمونه برابر با 384 به‌دست آمد. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد، که حاوی 72 سوال می‌باشد و در 3 بخش تنظیم شده است. در نهایت 320 پرسشنامهی تکمیل‌شده جمع‌آوری گردید. پایایی پرسشنامهی مورد استفاده نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامهی عوامل بازدارنده برابر 0/96، برای پرسشنامهی عوامل انگیزشی برابر 0/91 به دست آمد که نشان از پایایی بالای پرسشنامه دارد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به عمل آمد. از آزمون کلموگروف – اسمیرنوف جهت مشخص کردن نرمال بودن جامعه‌ی آماری استفاده شد؛ هم‌چنین از آزمون همبستگی پیرسون جهت آزمون فرضیه‌ها و برای رتبه‌بندی عوامل از آزمون فریدمن استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد، بین عوامل بازدارنده‌ی ساختاری با مشارکت معلولان در فعالیت‌های ورزشی رابطه‌ی معنی‌داری وجود ندارد، بین عوامل بازدارنده‌ی درون فردی با مشارکت معلولان در فعالیت‌های ورزشی رابطه‌ی معکوس معنی‌داری وجود دارد؛ اما بین عوامل انگیزشی اجتماعی و عوامل انگیزشی فیزیولوژیکی با مشارکت معلولان در فعالیت‌های ورزشی رابطه‌ی مستقیم معنی‌داری وجود دارد. در بین موانع ساختاری، هزینه‌ی خرید وسایل ورزشی بیش‌ترین نقش و نگرش منفی جامعه نسبت به معلولان کم‌ترین نقش؛ در بین موانع بین فردی، عدم داشتن همراه برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی بیش‌ترین نقش و مخالفت خانواده با شرکت در فعالیت‌های ورزشی کم‌ترین نقش؛ و در بین موانع درون فردی، عدم قطع برنامه ی روزانه بیش‌ترین نقش و ضعف در انجام فعالیت‌های ورزشی کم-ترین نقش بازدارندگی را داشتند. در نهایت، فرصتی کوتاه برای دوری از مشکلات زندگی بیش‌ترین نقش و سرگرمی عالی، نسبت به قیمت کم ترین نقش را در بین عوامل انگیزشی اجتماعی؛ و طرفدار شرکت در فعالیت‌های ورزشی بیش ترین نقش و کاهش دردهای استخوانی و مفصلی و کمردرد و پادرد کم ترین نقش را در بین عومل انگیزشی فیزیولوژیکی در گرایش به فعالین های ورزشی داشتند. با توجه به حساسیت های خاص قشر مورد مطالعه، باید مشارکت ورزشی این گروه را بسیار جدی تلقی کرده، و علاوه بر تلاش برای تعدیل و به حداقل رساندن عوامل بازدارنده، با فرهنگ سازی و ایجاد بستری مناسب مشارکت آن ها در فعالیت های ورزشی را افزایش داد.
|
