چکیده |
با توجه به اهمیت امر آموزش و کیفیت آن، نظام آموزشی و مراکز آموزشی مسئولیت سنگین و خطیری بر عهده دارند. محیط مراکز آموزشی باید به گونه ای باشد که کودکان با آن ارتباط موثر برقرار کنند و حضور در محیط برای آنان دلچسب و دلنشین باشد. با توجه به شیوه ادراک متفاوت کودکان نابینا از فضا، مراکز آموزشی این کودکان باید با شناخت ویژگی های خاص آنان طراحی شود. فقدان مجموعه آموزشی مناسب برای نابینایان در شهر اردبیل لزوم وجود چنین مرکزی را نشان میدهد. در پژوهش حاضر تلاش بر آن بوده است که علاوه بر قابل درک بودن محیط آموزشی برای کودکان نابینا، با استفاده از روش های آموزش مشارکتی کودکان را برای حضور در عرصه های اجتماعی پرورش دهیم. در این پژوهش در ابتدا با بررسی منابع مختلف و همچنین نمونه های موردی موفق طراحی شده برای نابینایان تلاش شده است، الگوهای مناسبی برای فضاهای مختلف مدرسه و همچنین پیشنهادهای موثری در جهت طراحی کاربردی استخراج شود. بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعات مشخص میشود که نابینایان با استفاده از سایر حواس خود با محیط ارتباط برقرار می کنند. در نتیجه در طراحی این مجموعه سعی بر آن بوده است که فارغ از چیزی که دیده می شود، فضاها با توجّه به سهولت ادراک برای نابینایان طراحی شوند. فضاهای مشارکتی معرفی شده در مجموعه از جمله کلاس های درس انعطاف پذیر، کارگاه های مهارت های شغلی و زندگی، فضاهای ورزشی مناسب برای نابینایان و هم چنین محیط قابل درک و استفاده برای نابینایان از جمله مواردی هستند که در فضای آموزشی کودکان نابینا پیشنهاد شده اند.
|