| چکیده |
هدف این پژوهش تعیین میزان اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر استرس زناشویی و سرسختی روانشناختی مادران کودکان دارای معلولیت‌های شدید و چندگانه بود. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران کودکان دارای معلولیت‌های شدید و چندگانه بود که در سال 00-1399 در انجمن احیاء (توانیاب) پیگیر درمان فرزندان خود بودند. از جامعه مورد مطالعه 40 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و پس از پر کردن پیش‌آزمون، 24 نفر از مادرانی که نسبت به بقیه در مقیاس استرس زناشویی نمره بیشتر و در مقیاس سرسختی رواشناختی نمره کم‌تری کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (12نفر) و کنترل (12نفر) جایگزین شدند. متغیرهای وابسته در این پژوهش استرس زناشویی و سرسختی روانشناختی بودند که با پرسشنامه 17 سوالی استرس زناشویی استکهلم-تهران و مقیاس 42 سوالی سرسختی روانشناختی لانگ و گولت ارزیابی گردید و شرکت‌کنندگان دو گروه آزمایش و کنترل در سه مرحله پیش‌آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماه پس از مداخله، توسط پرسشنامه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. متغیر مستقل در پژوهش حاضر مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بود که در قالب 12 جلسه 90 دقیقه‌ای و دو بار در هفته برای گروه آزمایش در انجمن احیاء (توانیاب) اجرا شد. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد و به لحاظ اخلاقی در لیست انتظار قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد با توجه به میانگین استرس زناشویی و سرسختی روانشناختی گروه آزمایش نسبت به میانگین استرس زناشویی و سرسختی روانشناختی گروه کنترل، موجب کاهش معنادار استرس زناشویی و افزایش معنادار سرسختی روانشناختی در گروه آزمایش شده است. این نتایج در مرحله پیگیری یک ماهه نیز پایدار بود. در نتیجه می‌توان گفت مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد موجب بهبود استرس زناشویی و سرسختی روانشناختی مادران کودکان دارای معلولیت‌های شدید و چندگانه می‌شود. بر اساس یافته‌های این پژوهش مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد سبب کاهش استرس زناشویی و افزایش سرسختی روانشناختی می‌شود و می-توان از آن به عنوان یک روش مداخله‌ای موثر سود جست. بنابراین به نظر می‌رسد این مداخله برای مادران کودکان دارای معلولیت-های شدید و چندگانه کاربردی است.
|
