| چکیده |
1. هدف پژوهش: بررسی تاثیر نمایش درمانی به عنوان یک روش غیردارویی در درمان آشفتگی‌ها و اختلالات رفتاری و روانی کودکان و نوجوانان و نقش موثر آن در تعلیم و تربیت و بالابردن سطح یادگیری و حل مشکلات ناشی از ناتوانی افراد معلول 2. روش پژوهش: به منظور شناسائی بیشتر موضوع و ابعاد آن سعی شده است ضمن مطالعه و بررسی دقیق کتابها، مقاله‌ها و تحقیقات موجود، با ارائه گزارشات کلنیکی از کودکان و نوجوانانی که به نوعی دچار مشکلات عاطفی و رفتاری هستند، به تجزیه و تحلیل، تعبیر و تفسیر یافته‌ها پرداخته شود 3. نتیجه گیری: نمایش به عنوان ابزار و تکنیکی آموزشی علاوه بر درمان اختلالات رفتاری و روانی کودکان و معلولین، در افزایش قوه یادگیری، پیشرفت شخصیتی، ثبات و سلامتی، کسب مهارت در زمینه صحبت حضوری، ارتقاآ حس خودادراکی و افزایش توانائی‌های فیزیکی و تقویت مهارت‌های حرکتی در معلولین نقش بسیار مهمی را ایفا می‌نماید
|
