کد |
ts-45991
|
عنوان اول |
اثربخشی بازیدرمانی بر فراخنای توجه دختران کمتوانذهنی آموزشپذیر دوره ابتدایی
|
نویسنده |
طیبه پیرنظر
|
استاد راهنما |
معصومه پورمحمدرضای تجریشی
|
اسناد مشاور |
علی زادهمحمدی
|
نوع |
کاغذی
|
دانشگاه |
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
|
مقطع |
کارشناسی ارشد
|
رشته |
روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
|
سال دفاع |
1389شمسی
|
زبان |
فارسی
|
چکیده |
کاستی توجه یکی از شایعترین مشکلات در کودکان کمتوانذهنی است و این مسأله به آسیبهای روانشناختی، تحصیلی و اجتماعی منجر میشود. کمک به کودک کمتوانذهنی جهت افزایش فراخنای توجه بسیاری از مشکلات اساسی آنان را تعدیل میکند. از بین روشهای درمانگری متعددی که برای مداخله در این کاستی معرفی شدهاند، بازیدرمانی به عنوان شیوهای نزدیک با طبیعت کودکان و هماهنگ با ویژگیهای آنان جایگاه خاصی دارد. این پژوهش در صدد بررسی اثر بخشی بازیدرمانی بر فراخنای توجه دختران کمتوانذهنی آموزشپذیر دوره ابتدایی است. پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبهتجربی است که از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل استفاده شده است. با روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای از جامعه دختران کمتوانذهنی مقطع ابتدایی شهر تهران 30 نفر بهصورت تصادفی انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. سپس، با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و آزمون توجه ارادی تولوز- پیرون، اطلاعات عمومی و فراخنای توجه آزمودنیها اندازهگیری شد. گروه آزمایش در 5 گروه 3 نفره در 16 جلسه بازیدرمانی 35 دقیقهای، شرکت کردند. اعضای گروه کنترل هیچ نوع مداخلهای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات درمانی آزمون تولوز- پیرون برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. دادههای بهدست آمده از پیشآزمون و پسآزمون هر دو گروه با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازیدرمانی موجب تفاوت معنادار (p <0/001) بین میانگین فراخنای توجه در دو گروه آزمایش و کنترل شده است. در واقع، میزان مجذور ایتا بیانگر آن است که 94 درصد از تغییرات کاستی توجه با توجه به روش بازی-درمانی قابل تبیین است. در مجموع، میتوان چنین استنباط کرد که بازیدرمانی به عنوان یک روش ارزشمند برای بهبود کاستی توجه در کودکان، واجد اهمیت است.
|
تاریخ ثبت در بانک |
6 تیر 1400
|
فایل پیوست |
|