کد ts-44674  
عنوان اول مقایسه اثر بخشی گروه درمانی مثبت نگر با مهارت حل مسئله بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی حسی - حرکتی  
نویسنده حسین جودی ساری‌قیه  
استاد راهنما محمد بخشی مشهدلو  
نوع کاغذی  
دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی ‌واحد اردبیل  
مقطع کارشناسی ارشد  
سال دفاع 1399شمسی  
زبان فارسی  
چکیده هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی گروه درمانی مثبت نگر با مهارت حل مسئله بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی حسی - حرکتی شهر اردبیل می باشد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دارای ناتوانی حسی - حرکتی، که در مدارس استثنایی شهر اردبیل مشغول به تحصیل می باشند. در بخش آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و در بخش آمار استنباطی از آزمون لوین برای سنجش برابری واریانس، آزمون کلموگروف اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها، برای تجزیه و تحلیل فرضیات از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری برای حذف اثر پیش آزمون و آزمون شاپیرو ویلک برای برازش توزیع نرمال و آزمون بونفرونی برای مقایسه دو به دو میانگین ها استفاده گردید. کلیه فعالیت های آماری فوق به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. ضمنا همه آزمون های آماری در حد معناداری α=0.05 بررسی گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که، روش مهارت حل مسئله و روش گروه درمانی مثبت نگر بر متغیر پیشرفت تحصیلی موثر بوده است و تفاوت معناداری بین گروه گواه (کنترل) و آزمایش وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق در خصوص مقایسه اثربخشی روش گروه درمانی مثبت نگر و مهارت حل مسئله بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی حسی - حرکتی نشان داد که روش گروه درمانی مثبت نگر (میزان تاثیر 93/0) پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی حسی - حرکتی نسبت به مهارت حل مسئله (میزان تاثیر 45/0) اثربخشی بیشتری دارد. بنابراین می توان اینگونه بیان کرد که می توان از طریق به کارگیری روش گروه درمانی مثبت نگر در مسیر پیشرفت تحصیلی کودکان دارای ناتوانی های حسی - حرکتی قدم های اثربخشی برداشت.  
تاریخ ثبت در بانک 30 فروردین 1400