| چکیده |
افراد در مواجهه با تغییرات ناتوان کننده، سریع و چالشهای متعدد پاسخ دهی متفاوتی دارند. دسته ای از افرد پاسخ های اثر بخشی دارند که نه تنها با بحرانها و تغییرات ناشی از آن سازگار میشوند بلکه اغلب از موقعیت قبلی خود فراتر رفته و تکامل و ترقی بیشتری در ابعاد مختلف تجربه می‌کنند. در رشد پس از سانحه عوامل متعددی موثرند لذا هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه، صفات شخصیت و سبک‌های مقابله ای با رشد پس از سانحه در بیماران ضایعه نخاعی است. روش: در مطالعه توصیفی حاضر که به صورت مقطعی انجام شد, جامعه آماری شامل100 نفراز بیماران ضایعه نخاعی مراجعه کننده به آسایشگاه معلولین شهید فیاض بخش مشهد و کلینیک مددکاری امین بوده است با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده که به پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ فرم کوتاه، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت (NEO) فرم کوتاه، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای بیلینگز و موس و نیز پرسشنامه رشد پس از سانحه پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 22 برای محاسبه ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد 13 مورد از 15 طرحواره اندازه‌گیری شده با رشد پس از سانحه رابطه معنادار دارد. همچنین بین چهار مورد از پنج صفت شخصیتی (برونگرایی، انعطاف پذیری، وظیفه شناسی و روان رنجورخویی) و رشد پس از سانحه رابطه معنادار مشاهده گردید. بین سبک‌های مقابله ای هیجان مدار (35/0 r) و رشد پس از سانحه نیز ارتباط مستقیم ومعنادار به دست آمد. نتیجه گیری: میان طرحواره های ناسازگار اولیه و رشد پس از سانحه و نیز صفات شخصیت و رشد پس از سانحه و همچنین سبک‌های مقابله ای با رشد پس از سانحه رابطه معنادار وجود دارد و هر کدام از این متغیرها می‌توانند از عوامل تاثیر گذار در تعجیل و یا تاخیر در ظهور رشد پس از سانحه در بیماران ضایعه نخاعی باشند.
|
