| چکیده |
در پژوهش حاضر موضوع تحریک الکتریکی عضله تیبیالیس انتریور و تاثیر آن بر فعالیتهایسیناپسی طناب نخاعی و در نهایت بر روی عضله سولئوس (به عنوان عضله آنتاگونیست) مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی اثرات تحریک الکتریکی اعمال شده، از ویژگیها و پارامترهای رفلکس H و موج Mh (موج M در حضور رفلکس H) عضله سولئوس استفاده گردید. در اینآزمایش 10 نفر داوطلب مرد سالم، غیر ورزشکار و بدون هر گونه عارضه نورولوژیک یکباربصورت کنترل و یکبار بصورت آزمایش، شرکت کردند. تحریک الکتریکی طی دو مرحله 10 دقیقه ای با فرکانس 30 هرتز و پهنای پالس 300 میلی ثانیه بصورت دو قطبی (کاتد بر روی بالک عضله تیبیالس انتریور در ناحیه صفحه محرکه آن و آند بر روی عصب پرونئال مشترک در ناحیه سر استخوان فیبولا) اعمال شد و بر اساس آنالیزهای آماری، نتایج زیر بدست آمد : الف) در اثر تحریک الکتریکی اعمال شده، ویژگیهای دامنه قله به قله، سطح زیر منحنی و ARV مربوط به رفلکس H کاهش یافت .>P).. (ه. ب) در اثر این تحریک، ویژگیهای دامنه قله به قله، سطح زیر منحنی و ARV مربوط به موج Mh افزایش یافت .>P).. (ه. بر اساس نتایج فوق، مکانیسم فیزیولوژیکی که برای تغییر فعالیتهای سیناپسی نخاع و عضله پیشنهاد میشود بصورت فرضیه زیر بیان می گردد : تحریک الکتریکی اعمال شده بر روی عضله تیبیالس انتریور موجب افزایش سطح فعالیت پایه نورون محرکه عضله سولئوس می گردد. اینامر از یک طرف باعث حساس تر شدن صفحه محرکه این عضله شده و افزایش دامنه موج Mh رابه همراه دارد و از طرف دیگر سبب فعال شدن سولهای رنشاو مربوط به همین عضله شده باعث کاهش دامنه رفلکس H میگردد. این پایان نامه در 94 صفحه به همراه تصویر، نمودار، کتابنامه، خلاصه به فارسی و انگلیسی ارائه گردیده است.
|
