| چکیده |
در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا مقایسه ای بین اختلالات رفتار کودکان دارای نقص بینایی و شنوایی صورت گیرد. پژوهشهای مورد نظر عبارتند از: 1- میزان اختلال رفتاری کودکان دارای معلولیت شنوایی بیشتر از کودکان دارای معلولیت بینایی است. 2- میزان اختلال رفتاری در پسران معلول (بینایی و شنوایی ) بیشتر دختران است. و بعد به تعاریف پرداخته شده و علل و عوامل بروز اختلالات رفتاری در کودکان ناشنواو نابینا و طبقه بندی این دو گروه مورد بحث قرار گرفته است و همچنین بعضی از نظریهها و دیدگاههای مختلف در مورد این کودکان در پژوهش آمده است. جامعه تحقیق شامل 50 نفر کودکان دارای معلولیت بینایی و شنوایی در سنی 8 تا 13 سالدر مدارس استثنایی زاهدان میباشد. و از آزمون T برای مقایسه میانگین های دو گروه استفاده شده است. نتیجه تحقیق نشان داد که تفاوت معنی دار میان میزان اختلالات رفتاری کودکان دارایمعلولیت شنوایی و کودکان دارای معلولیت بینایی وجود ندارد. اما میزان اختلالات رفتاری دانش اموزان پسر و دختر دارای معلولیت تفاوت معنی دار وجود دارد.
|
