| چکیده |
در این تحقیق تاثیرات امواج مافوق صوت (U.S) ممتد و منقطع با فرکانسهای یک و سه مگاهرتز روی پارامترهای رفلکس هافمن (H) با همدیگر مقایسه شده اند. به این منظور چهارده نفر افراد سالم مونث بین سنین35-25 (میانگین %26.64، انحراف معتار%2.71) سال تحت آزمایش قرار گرفتند. امواج مافوق صورت در چهار جلسه جداگانه در روزهای مختلف به صورت ممتد و منقطع (یک و سه مگاهرتز) روی مسر عصب سیاتیک پای راست هر فرد به کار برده شد. روی پای چپ (به عنوان گروهشاهد) اپلیکارتور آغشته به ژل، در حالی که دستگاه خاموش بود، حرکت داده شد. مدت کاربرد این امواج پنج دقیقه و شدت امواج 1 Wcm2 بود و در ناحیه ای به وسعت 20 cm2 در خلف ران درمان انجام شد. برای امواج منقطع، 0.10 duty cycle% بود پارامترهای پاسخ Mو رفلکس H از عضله سولئرس (دامنه، زمان تاخیر، مدت زمان) قبل از کاربرد امواج مافوقصوت (زمانT) ثبت و اندازه گیری شدند. دمای اندام تحتانی قبل و بلافاصله بعد از کاربرد امواج مافوق صوت نیز ثبت و اندازه گیری شد. ثبت رفلکس H (به صورت 1.2 Hmax) دربازه های زمانی T1 (بلافاصله بعد از U.S)، T5 (پنج دقیقه بعد از U.S)، 10T (ده دقیقه بعد از U.S) و 15T (پانزده دقیقه بعد از U.S) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها (آزمون زوجها، مقایسه مستقل، تجزیه و تحلیل پراش، اندازه گیری تکراری) نشاندادند که امواج مافوق صورت سه مگاهرتز ممتد دامنه موج H را به طور معنی داری افزایشمی دهند(014..%P)، (0.002%P اندازه گیری تکراری نیز موید این امر بود %P)، (001. همچنین در مقایسه مستقل بین تاثیرات U.S ممتد و منقطع (3 MHZ , MHZ) روی زمان تاخیر، اختلاف معنی داری بین موج ممتد و منقطع مشاهده گردید. (به ترتیب %P ، 0.0159 و 0.001 %P) نتایج حاصله احتمالا ناشی از اثر حرارتی امواج مافوق صوت ممتد روی قوس رفلکس H است. به نظر می رسد U.S ممتد سه مگاهرتز می تواند تحریک پذیری نرون حرکتی a را افزایش دهد و امواج ممتد یک و سه مگاهرتز زمان تاخیر رفلکس H را کاهش می دهند.
|
