| چکیده |
هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه میزان استفاده از مفاهیم انتزاعی و عینی در یادگیریکودکان ناشنوا می باشد. به این منظور از روش نمونه برداری تصادفی ساده که در آموزشگاه ناشنوایان شقایق نیشابور مقطع ابتدایی استفاده شده و نمونه ارزیابی بر روی 70 دانش آموز ناشنوا که (33 نفر دختر و 37 نفر پسر)بوده است انتخاب و درسی به روش کلی درهر پایه تدریس شده سپس توسط معلم آزمون غیر درسی برگزار شده وبعد از آن تقسیم دانشآموزان هر پایه به دو گروه که روی یک گروه درس به روش عینی و مجسم و همان درس رویگروه دیگر به روش انتزاعی تدریس و از دو گروه آزمونی دوباره بعمل آمده و نمرات ثبتو مقایسه شده است،همچنین تکمیل پرسشنامه هایی توسط مربیان ناشنوا در زمینه روش تدریس عینی و انتزاعی انجام شده و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که میزان یادگیری ناشنوایان در مفاهیم عینی از سطحبالاتری برخوردار است تا مفاهیم به روش انتزاعی. این مطلب را نیز در نمودار استفاده از وسایل کمک آموزشی که در طول سال تحصیلی 75و76 در مدرسه در این مقطع به دست آمده به خوبی می توان دریافت کرد.
|
