| چکیده |
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بمنظور بررسی تاثیر برنامه بازتوانی قلبی بر بروز تظاهرات بالینی و بستری شدن مجدد بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفته بودند،انجام شده است. فرضیه های پژوهش مبتنی بر تاثیر برنامه بازتوانی قلبی بر تظاهرات بالینی و بستری شدن مجدد بیماران می باشد. جامعه پژوهش شامل بیمارانی است که در دو بیمارستان دی و شریعتی تهران عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفته اند و از بین آنان 40 نفربصورت تصادفی انتخاب گردیده اند.(20نفر گروه آزمون و 20 نفر گروه شاهد).معیارهای انتخاب نمونه ،شامل جنسیت،مرد،کسرجهشی بطن چپ 45-40 درصد،سن 65-45 سال و عدم سابقه ابتلا به بیماریهای مزمن مانند دیابت و نارسایی کلیوی و کبدی و تعداد سرخرگهای پیوندی 5-3 رگ،و مدت زمان بای پاس قلبی عروقی کمتر از 90 دقیقه بوده است. روش پژوهش بدین صورت بوده است که پس از نمونه گیری اولیه،بیماران گروه آزمون فاصلهزمانی 4-1 هفته پس از ترخیص از بیمارستان در یک برنامه بازتوانی قلبی(شامل آموزش وورزش)16 ساعته شرکت جسته اند.بیماران گروه شاهد فقط مراقبتهای معمولی را دریافت داشته و در برنامه بازتوانی شرکت داده نشدند.پس از تکمیل برنامه بازتوانی در گروه آزمون،پژوهشگر با در اختیار قرار دادن چک لیستهای خودگزارش دهی به بیماران هر دو گروه(آزمون و شاهد)و سه نوبت بازدید منزل آنان و تکمیل پرسشنامه ها،داده های مربوط به تظاهرات بالینی و بستری شدن مجدد بیماران را جمع آوری و سپس آنها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل یک چک لیست خودگزارش دهی و یک پرسشنامه است که پرسشهای آنها مشابه طراحی شده است ولی چک لیست توسط واحدهای مورد پژوهش و پرسشنامه توسط پژوهشگر تکمیل شده است.این ابزار پس از تایید اعتبار و اعتماد علمی در این پژوهش بکار برده شدند. با روش تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون اماری T،مجذور کای و آزمون دقیق فیشر،نتایجی به شرح زیر بدست آمد: در ارتباط با فرضیه اول،پژوهش نشان داد که بین برنامه بازتوانی قلبی و بروز تظاهرات بالینی شامل درد سینه(P=0.04).تنگی نفس(P=0.04)،خستگی و ضعف (P=0.001) و ورم محیطی (P=0.05) اختلاف آماری وجود دارد.اما تاثیر برنامه بازتوانی قلبی بر بروز تپش قلب،تائید نگردید.همچنین به سبب عدم بروز غش (سنکوپ) در هیچیک از واحدهای مورد پژوهش،این تظاهر بالینی آزمون نشد. در ارتباط با فرضیه دوم پژوهش نشان داد که بین برنامه بازتوانی قلبی و بستری شدن مجدد بیمار اختلاف آماری وجود دارد(P=0.05) و همچنین بین تعداد روزهای بستری شدن مجدد و علت بستری شدن مجدد نیز اختلاف آماری وجود دارد(P=0.05). بدین ترتیب حاصل هر دو فرضیه پژوهش با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل داده ها،تائیدگردید و فقط تاثیر برنامه بازتوانی قلبی بر بروز تپش قلب تائید نشد. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند در ابعاد گوناگون خدمات پرستاری (پیشگیری،مراقبتو بازتوانی)و بطور کلی در ارتقای بهداشت و سلامتی افراد جامعه بکار گرفته شود.همچنین نتایج این پژوهش برای کلیه افراد شاغل در سیستم بهداشتی - درمانی در مراقبت بیماران قلبی مشارکت دارند.قابلیت کاربرد دارد.در خاتمه پیشنهاداتی برای پژوهشهای بعدیارائه گردیده است. این پایان نامه همراه با جدول،نمودار،پرسشنامه و در 278 صفحه ارائه گردیده شده است. این پایان نامه با شماره 218 در کتابخانه دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی موجود می باشد.
|
