کد ts-33182  
عنوان اول بررسی عوامل مستعد کننده سندرم تونل کارپ در زنان  
نویسنده فریبا فتاحی  
استاد راهنما غلامرضا علیائی  
استاد راهنما حسین باقری  
نوع کاغذی  
دانشگاه علوم پزشکی تهران- توانبخشی  
مقطع کارشناسی ارشد  
رشته فیزیوتراپی  
سال دفاع 1376شمسی  
زبان فارسی  
چکیده تحقیقات انجام شده برای بررسی رابطه بین عوامل مختلف با ابتلا به سندرم کارپ وجود ارتباط بین بعضی عوامل فیزیکی و بیماریها با ابتلا را نشان داده است. تاکنون در کشورما هیچ مطالعه ای در این زمینه صورت نگرفته است. لذا هدف عمده این تحقیق، یافتن ومعرفی عوامل زمینه ساز و تاثیر گذار بر ابتلا به سندرم تونل کارپ می باشد. 70 زن مبتلا و 33 زن غیر مبتلا - سنین 22 تا 70 سال جهت مطالعه انتخاب شدند. نمونه ها جهت آزمونهای الکترودیاگنوستیک اعصاب مدیان و اولنار قرار گرفتند و اندازه گیری پارامترهای فیزیکی بدنی انجام شد و سابقه بیماریها و شرایط خاص زمینه ای ثبت شد. نتایج بدستآمده توسط روشهای آماری تی - دانشجویی مستقل دامنه، همبستگی پیرسون و رگرسیون و آزمونهای کای در مورد تحلیل قرار گرفتند. افراد گروه بیمار نسبت به افراد شاهد و زن بیشتر (6.098: اختلاف میانگین P<0.01)، شاخص جرم بدن بالاتر (3.376: اختلاف میانگینP>0.001) و نسبت مچ بالاتر (0.0267: اختلاف میانگین P>0.001) داشتند. آنالیز رگرسیون همبستگی مثبت و قوی بین نسبت مچ و زمانهای هدایت حسی و حرکتی مدیان نشان داد. بیشترین همبستگی بین نسبت مچ راست و اختلاف زمان هدایت حسی دیستال مدیان منهای اولنارراست بدست آمد (%2r، 0.4014 P>0.001). بین وزن و شاخص جرم بدین با زمانهای تاخیر هدایت مدیان همبستگی دیده نشد. 79 درصد از بیماران مبتلا به سندرم و 28.5 درصد از افراد شاهد نسبت مچ بزرگتر با مساوی 0.7 داشتند که اختلاف آنها از نظر آماری معنی داربود. همچنین 72 درصد از افرادی که به فعالیتهای مکرر دستی اشتغال داشتند و 78 درصداز افرادی که بیماری و شرایط زمینه ای خاص را داشتند و مبتلا به سندرم تونل کارپ بودند، نسبت به مچ بزرگتر یا مساوی 0.7داشتند. در حالی که در افراد شاهد و مبتلا به بیماریها یا بین چاقی، دیابت اختلال در عملکرد تیروئید روماتوئید، مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی، هسترکتومی، و یائسگی و داشتن اشتغال به فعالیتهای مکرر دستی با ابتلا به سندرم تونل کارپ رابطه معنی داری بدست نیامد. بنظر می رسد یک فاکتور مهم در ایجاد سندرم تونل کارپ نسبت مچ فرد باشد در کسانی که عوامل زمینه ساز ذکر شده فوق رادارند. بعبارت دیگر، افرادی که دارای مچ مربع تر یا نسبت مچ بالاتر می باشند، اگر در معرض بعضی شرایط و بیماریهای زمینه ای نظیر فعالیتهای شدید و مکرر دستی، دیابت، هیپوتیروئیدی و ... قرار می گیرند، ممکن است علائم سندرم در آنها بروز کند. سندرم تونل کارپ بعلل مختلف ابعاد شده یا تشدید می یابد. اما بنظر می رسد ابعاد مچ فرد یک عامل موثر و زمینه ساز و توضیحی برای بروز دو طرفه یا خانوادگی آن باشد.  
تاریخ ثبت در بانک 12 تیر 1399