| چکیده |
هدف پژوهش حاضر بررسی نگرش معلمان دبستانیهای عادی و مدارس استثنایی نسبت به کودکانعقب مانده ذهنی است. به این منظور به روش تصادفی ساده از میان معلمان شهرستان مشهدتعداد 80 نفر(40 نفر معلمان استثنایی و 40 نفر معلمان عادی) انتخاب و به هر کدام از آنان پرسشنامه ای داده شد سپس پاسخها با استفاده از آزمون مقایسه میانگین های دوگروه مستقل (T) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از ان است که بین نگرش معلمان دبستانیهای عادی با مدارس استثنایی نسبت به کودکان عقب مانده ی ذهنیتفاونی وجود ندارد.
|
