| چکیده |
هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان رابطه بین مولفه‌های مزاج و تعامل آنها با ادراک پذیرش و طرد پدر با رفتارهای پرخاشگرانه نوجوانان شنوا و ناشنوا بود. در ابتدا رابطه مولفه‌های مزاج با عامل‌های پرخاشگری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشانگر آن بود که بین مولفه‌های مزاج (نزدیک شدن یا کناره‌جویی از محرک‌های جدید، شدت بیان خلق، حواسپرتی و سطح فعالیت) با عامل‌های پرخاشگری (پرخاشگری جسمی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت) در گروه دانش‌آموزان شنوا رابطه معنادار وجود دارد. سپس رابطه تعامل بین مولفه‌های مزاج و ادراک طرد و پذیرش پدر با مولفه‌های پرخاشگری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دانش‌آموزان شنوا مزاج سخت چه به تنهایی و چه در تعامل با طرد و پذیرش پدر می‌تواند پیش‌بینی‌کننده پرخاشگری باشد، ولی در دانش‌آموزان ناشنوا مزاج فقط در تعامل با طرد و پذیرش پدر پیش‌بینی‌کننده پرخاشگری است. از آنجایی که دانش آموزان از لحاظ ویژگی های مزاجی با هم متفاوت هستند، لازم است که شیوه های ارتباطی والدین با توجه به این ویژگی ها و به منظور بروز هر چه کمتر رفتارهای ناسازگارانه در فرزندانشان، انعطاف پذیری لازم را داشته باشد.
|
