| چکیده |
چکیده: هدف : این پژوهش به منظوربررسی میزان مهارت های اجتماعی ،عزت نفس و استرس والدینی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی شاغل به تحصیل در مدارس راهنمایی عادی و استثنایی انجام شد. نمونه های پژوهش را دانش آموزان ناشنوای پسر مقطع راهنمایی تلفیقی و استثنایی استان قم در سال 91-90 تشکیل دادند. روش: پژوهش از نوع علی – مقایسه ای است که با انجام آزمون های مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام والیوت فرم والدین، پرسشنامه عزت‌نفس کوپراسمیت و مقیاس استرس والدینی بری وجونز برروی 15 دانش آموز ناشنوای مدارس استثنایی و15 دانش آموز ناشنوای مدارس تلفیقی که به ترتیب با استفاده از نمونه گیری در دسترس از مدارس استان قم انتخاب شده بودند، اجرا شد. جهت تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های کالموگروف اسمیرنف برای مفروضه ی نرمال بودن وآزمون لوین برای یکسانی واریانس و برای بررسی تفاوت میانگین متغیر ها از آزمون t گروه های مستقل استفاده شد . نتایج : یافته های پژوهش نشان داد که در متغیر مهارت های اجتماعی و عزت نفس تفاوت بین دو گروه معنادار بود و میانگین این دو متغیر در مدارس تلفیقی بالاتر از مدارس استثنایی بود. اما در متغیر استرس والدینی تفاوت معنادار نبود. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که حضور دانش آموز با آسیب شنوایی در مدارس تلفیقی توانسته است باعث افزایش مهارت های اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان ناشنوا شود و همچنین لزوم توجه به آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس استثنایی را نشان می دهد. کلید واژه ها : مهارت های اجتماعی، عزت نفس، استرس والدینی، مدرسه تلفیقی، مدرسه استثنایی، دانش آموزان ناشنوا
|
