کد ts-2865  
عنوان اول مقایسه سطح ادارک شنیداری بعد از کاشت حلزون در بیماران پره لینگوال مبتلا به ناشنوایی عمیق ارثی و غیر ارثی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم ( ص ).  
نویسنده مریم حسین نژاد یزدی  
استاد راهنما احمد دانشی  
دانشگاه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران  
مقطع دکتری  
سال دفاع 1383شمسی  
زبان فارسی  
چکیده وقتی گوش داخلی صدمه ببنید نه تنها از حساسیت شنوایی کاسته می شود بلکه از خاصیت انتخابی ان نیز کاسته می شود. شروع زودرس توانبخشی برای تکامل مناسب گفتار و زبان متناسب با سن ضروری است. مطالعات زیادی جهت مقایسه عوامل موثر بر پیشبرد نتایج کاشت حلزون انجام گرفته است تا بتوانند معیارهای جهت انتخاب کاندیدهایی مناسب تر بدست آورند. در این مطالعه سعی شده است سطح ادراک شنیداری در ناشنوایان ارثی و غیر ارثی مورد بررسی قرار گیرد. این مطالعه مقطعی بصورت سرشماری بر روی 322 بیمار پره لینگوال مبتلا به ناشنوایی عمیق مراجعه کننده به مرکز کاشت حلزون در بیمارستان حضرت رسول اکرم انجام شده است جهت تعیین سطح ادراک شینداری از آزمون استاندارد Capو ازمون استاندار کلمات دو سیلابی در حدود 2 سال بعد انجام کاشت حلزون استفاده شده است. 5/42 ٪ بیماران ناشنوایی ارثی و 5/57٪ ناشنوایی غیر ارثی داشتند بعد از 2 سال از کاشت حلزون تنها 2/25 قادر به کشف صداهای محیطی نبودند. 6/36٪ سطح ادارک شنیداری در حد درک عبارت بدون لب خوانی 9/10 ٪ توانایی درک مکالمات بدون لب خوانی و 6/9 ٪ توانایی مکالمه تلفنی با یک گوینده آشنا را داشتند. میانگین ادراک شنیداری کلمات دوسیلابی برابر 06/46٪ بود. بین دو گروه ناشنوایی ارثی و غیر ارثی اختلاف سطوح مختلف ادراک شنیداری و وضوح کلامی و میانگین درصد ادراک شیندداری کلمات دوسیلابی از نظر آماری معنادار نبود. مطابق یافته های این پژوهش ارثی بودن و نبودن ناشنوایی بعنوان عامل کمک کننده جهت انتخاب کاندیدهای عمل کاشت حلزون نمی باشد.  
تاریخ ثبت در بانک 10 اردیبهشت 1395