| چکیده |
امروزه یکی از معضلات پیش روی معلولان نبود زیر ساخت ها و بستر مناسب برای تردد آسان این دسته افراد است .به طور کلی افراد ناتوان و دارای معلولیت های جسمی به دو طریق قابلیت تردد در معابر شهری را دارا هستند ، نخستین راه استفاده از وسایل نقلیه عمومی است و روش دیگر نیز بهره بردن از خودروهای شخصی بر شمرده می شود . آماده سازی بستر مناسب برای تردد این این گروه بزرگ از جامعه بسیار مهم است زیرا با حذف قابلیت عبور و مرور ، عملا معلولان از چرخه اجتماع خارج شده و حقوق مسلم آنان نادیده گرفته می شود . در سراسر جهان تاکنون راهکارهای متفاوتی مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته و در بسیاری از کشورها نیز این دسته از افراد به راحتی در سطح شهر تردد می کنند و در فعالیت‌های اجتماعی از سهم بالایی نیز برخوردار هستند. امروزه تکنولوژی نیز به کمک این گروه شتافته و به نظر می‌رسد می توان دریچه تازه ای به سوی این قشر از جامعه باز کرد. خودروهای روزمره : افراد معلول به چند دسته تقسیم می‌شوند و در میان آنها گروهی وجود دارند که همچنان توانایی استفاده از برخی ارگان‌های اساسی خود را دارا هستند. برای چنین افرادی تنها خودروهایی ایده‌آل هستند که یک سواری بدون لرزش و عاری از تکان‌های ناگهانی را هدیه دهد و فرد بدون استرس از سواری خود لذت ببرد. همچنین از دیگر ویژگی‌های مهم این خودروها، قابلیت ورود و خروج آسان برای فرد است که از دو طریق امکان‌پذیر خواهد بود. در برخی خودروها صندلی راننده به محض فشردن یک کلید روی ریموت، به شکل آسانسوری از داخل خودرو خارج شده و فرد معلول می‌تواند خود را به روی آن منتقل کند و صندلی وظیفه جابه‌جایی وی را بر عهده خواهد داشت. در نوع دیگری از ورود این افراد به داخل خودرو، صندلی‌های ردیف عقب برداشته می‌شوند و فرد می‌تواند با ویلچر خود به داخل خودرو وارد شود و سپس روی صندلی راننده بنشیند . طرح پیشنهادی : من در این پایان نامه سعی کردم قمستی از معلولین جامعه را هدف قرار داده و وسیله نقلیه شهری را با هدف آسایش ، ایمنی و سهولت در استفاده به همراه حفظ کرامت انسانی طراحی نموده ، و تفاوت اصلی این ایده نسبت به طرحهای موجود را ، می توان سرعت عمل و استقلال بیشتر معلولین در فعالیت روزانه عنوان کرد .
|
