| چکیده |
تعارض های زناشویی تاثیر منفی بر روابط آن ها و پیرو آن بر بافت و روابط خانوادگی می گذارد و به وحدت و یکپارچگی خانواده ضربه می زند. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی جهت تبیین نقش عوامل موثر در کاهش تعارضات خانوادگی و سهم هر کدام از این عوامل در پیشگیری از آسیب‌های روانی و اجتماعی، انجام شد. روش انجام پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه افراد متاهل شهر بندرعباس بودند که در این شهر در سال 1395 ساکن بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 400 خانواده به عنوان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای سهمیه ای انتخاب شدند.برای آزمون فرضیه ها از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد.ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تجدید نظر شده تعارضات زناشویی ثنایی و همکاران، پرسشنامه مقیاس مهارت های ارتباطی زوجین، پرسشنامه مهارت های حل مساله کسیدی و لانگ (1996)، فرم کوتاه پرسشنامه تمایزیافتگی خود، فرم کوتاه پرسشنامه چند وجهی شخصیتی مینه سوتا ام ام پی آی، پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به آسیب‌های اجتماعی و پرسشنامه نقش عوامل اقتصادی در تعارضات خانواده بود. یافته های پژوهش نشان داد که الف) مهارت های ارتباطی و استفاده از حل مساله سازنده بر کاهش تعارضات خانواده و آسیب‌های روانی و اجتماعی نقش دارند. ب) بین تمایز یافتگی خود و آسیب روانی رابطه وجود دارد و بین تمایز یافتگی خود و تعارضات خانواده و نگرش نسبت به آسیب‌های اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد.ج) عوامل اقتصادی بر افزایش تعارضات خانواده و آسیب‌های روانی و اجتماعی نقش دارد. د) تعارضات خانواده نقش پیش بینی کنندگی بر آسیب‌های روانی و اجتماعی دارد.
|
