کد |
ts-24181
|
عنوان اول |
اثربخشی قصه درمانی بر سازگاری اجتماعی و احساس تنهایی معلولان جسمی و حرکتی مقطع ابتدایی شهر تهران
|
نویسنده |
مریم ذبیح قاسمی
|
استاد راهنما |
مریم طهرانی زاده
|
اسناد مشاور |
محمدسعید مردوخی
|
نوع |
کاغذی
|
دانشگاه |
دانشگاه پیام نور استان البرز، مرکز پیام نور کرج
|
مقطع |
کارشناسی ارشد
|
سال دفاع |
1397شمسی
|
زبان |
فارسی
|
چکیده |
هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی قصه درمانی بر سازگاری اجتماعی و احساس تنهایی در کودکان معلول جسمی حرکتی بود. روش: تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی و بر اساس طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان معلول جسمی حرکتی مقطع ابتدایی منطقه 3 شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. از بین آنها 30 نفر(16 دختر و 14 پسر) با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند(هر گروه 15 نفر). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه احساس تنهایی کودک آشر و ویلر و پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانش آموزان سینها و سینگ(فرم 55 سوالی) استفاده شد. ابتدا برای هر دو گروه آزمایش و کنترل، پیش آزمون اجرا شد و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 45 دقیقه ای، تحت آموزش برنامه قصه درمانی قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات برای هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس آزمون اجرا شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین نمره های پس آزمون سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی، سازگاری آموزشی و احساس تنهایی در دو گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری که در گروه آزمایش، میزان سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری آموزشی به طور معناداری افزایش یافته و میزان احساس تنهایی به طور معنادار کاهش یافته بود. نتیجه گیری: برنامه آموزشی قصه درمانی می تواند باعث افزایش سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری آموزشی و کاهش احساس تنهایی در کودکان معلول جسمی حرکتی شود.
|
تاریخ ثبت در بانک |
4 شهریور 1398
|