| چکیده |
از آنجا که امروزه تعداد و کیفیت فضاهای جمعی کاهش یافته است،طراحی کانون موسیقی,در راستای خلق فضایی تخصصی تعریف گردیدطراحی معماری در ارتقاء جایگاه اجتماعی افراد اثر دارد که ارتباطی بین جنبه های اجتماعی با معماری ایجاد می کند که می توان آن را از طریق سازه ها نمایش داد.برای طراحی فضاهایی جهت ارائه موسیقی,به این جنبه مهم پرداخته و با توجه به شرایط اجتماعی و بازخوردهای مردمی به طراحی می پردازد.از آنجا که دغدغه پژوهشگر طراحی محیط هایی مختص و مناسب افراد معلول و ناتوان جسمی و حرکتی در جامعه است تا بتوانند آزادانه در فضاهای مختلف شهری حرکت کنند و حضور یابند،بر آن شد که برای خلق فضای کانون موسیقی مختص گروه ویژه ای مانند معلولین را در نظر میگیریم و با توجه به ضوابط و استانداردهای فضایی ویژه معلولین جسمی و حرکتی به طراحی می پردازیم.ایجاد چنین فضاهایی که در آن با افراد ناتوان جسمی و حرکتی،تعامل ایجاد می شود بستری مناسب برای دریافت بازخوردها و تاثیرات اجتماعی و موسیقی,فراهم می گردد.معماری باید زمینه ساز شرایطی جهت تعامل دوسویه و تاثیر اجتماع و موسیقی باشد.معماری ایرانی از نظر تاریخی دارای پیشینه ای غنی بوده و از طرفی نیاز به ساخت بناهایی با محیطی آرام و بانشاط جهت آموزش موسیقی و تاثیرات آن بر روان انسان و ترویج هنر اصیل ایرانی احساس می شود.مجتمع های فرهنگی و هنری یکی از کاربری های مهم برای ایجاد تعامل اجتماعی می باشد.کانون موسیقی از کاربری های فرهنگی-هنری محسوب می شود که فضایی تخصصی برای افراد ناتوان جسمی حرکتی است که باعث ارتقاء و احیای هنر موسیقی می گردد.با داشتن بخش های مختلف از جمله بخش آموزشی،بتواند بخشی از نیازهای این افراد را برطرف کند و باعث حضور بیشتر معلولین در اجتماع شود و تعاملات اجتماعی را افزایش دهد و پاسخگوی علاقه مندان به رشته موسیقی باشد که باعث نقش آفرینی آنان در اجتماع می شود.
|
