| چکیده |
نابینایان برای دریافت اطلاعات از محیط اطرافشان و ادامه حیات ناگزیرند حواس دیگر خود را جایگزین حس بینایی کنند و تصویرسازی ذهنی از اشیاء و محیط اطرافشان داشته باشند. «تصویر سازی ذهنی در انسان امری فطری است و هر انسان خواه بینا، خواه نابینا می‌تواند تصویر ذهنی درستی از اصوات و اشیا داشته باشد. در نابینایان اکتشاف های شنیداری می تواند جای خالی اکتشاف های دیداری را پر کند». برقراری ارتباط با فرد معلول درست مثل برقراری ارتباط معلول با با محیط اطرافش سخت است، به خصوص اگر آن فرد از نعمت بینایی بی‌بهره باشد که بزرگترین حس برای انسان است. درک یک فرد نابینا بسیار سخت تر از آن است که بخواهیم چشمان خود را ببندیم و تصوری از آنچه بر او می‌گذرد داشته باشیم. در جهانی زندگی می‌‌کنیم که دستیابی به حداقل امکانات زندگی که برای بینایان در نظر گرفته شده است، برای نابینایان طراحی نمی‌‌شود، از وسایل ارتباطی مانند گوشی موبایل یا کامپیوتر‌ها گرفته تا وسایلی که در زندگی روزانه خود از آن‌ها بهره می گیریم. طراحی راه حلی برای این موضوع ما را به سمتی سوق می‌‌دهد که برای بهتر درک کردن جهان از سوی نابینایان بیشتر تلاش کنیم، تا طراحی دوباره همه این وسیله‌ها برای این دسته از افراد، آموزش‌های صحیح که برای درک محیط اطراف به آن‌ها داده می‌‌شود، منجر به تقویت حواس آن‌ها می‌‌شود. آموزش به فرد نابینا باید از سنی شروع شود که توانایی یادگیری حداکثر است که برای همه انسان‌ها چه سالم چه معلول در دوره کودکی اتفاق میافتد. برای حصول بهترین نتیجه کودک نابینا را مورد آموزش قرار داده، به علایق، احساسات، توانمندی او توجه می کنیم، بدین منظور باید برای او چیزی طراحی شود، که بتواند او را با بازی و سرگرمی، آموزش دهد. برای یک کودک نابینا که از مهم ترین حس یعنی بینایی برای یادگیری و کسب تجربه محروم است، اسباب بازی‌ها نقش بسیار عمده‌ای در زندگی او بازی می کنند. کودک نابینا به دلیل سطح درک پایین تر از کودک سالم از محیط اطراف خود، گوشه گیر می شود. اسباب بازی‌ها وسیله‌های بسیار مفید برای مانور روی پروژه حاضر هستند. طراحی اسباب بازی که بتواند علاوه بر سرگرم کردن کودک، به او در تقویت حواسش کمک کند تا ارتباطش با دنیای اطراف بیشتر و مرغوب تر شود. اسباب بازی‌ها و بازی‌های فکری علاوه بر اینکه منجر به تقویتک هوش و حافظه کودک می شوند.
|
