| چکیده |
دیابت نوعی بیماری شایع در جهان است. این بیماری آثار بدی بر روی چشم‌ها، سیستم عصبی، قلب و سایر اعضای بدن دارد. اولین عضوی که معمولاً دچار آسیب می‌شود؛ چشم میباشد. این بیماری میتواند به دلایل مختلفی از جمله ایجاد آب مروارید، آب سیاه و مهم‌تر از آن صدمه به عروق خونی داخل چشم، بر روی دید فرد تأثیر بگذارد. رتینوپاتی دیابتی، عارضه‌ای ناشی از دیابت است و به دلیل تغییرات ایجاد شده در عروق خونی شبکیه رخ می‌دهد. آسیب دیدن عروق خونی شبکیه سبب نشت خون، رشد شاخه‌های عروقی شکننده و کلافه‌مانند و تخریب شبکیه می‌شود. این بیماری یکی از علل اصلی کاهش دید بوده و افرادی که مبتلا به دیابت درمان نشده هستند، 25 برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به نابینایی قرار دارند. تلاش‌ها و پیشرفت‌های مهمی در عرصه پردازش تصاویر شبکیه بهمنظور ارائه سیستم‌های خودکار جهت تشخیص بیماری‌های مختلف روی آن انجام شده است. چنین سیستم‌هایی علاوه بر اینکه امکان پردازش تصاویر شبکیه را در حجم زیاد و با حداقل زمان و هزینه فراهم میکنند، از خستگی و ضعفهای دیگری که شخص تشخیصدهنده میتواند دچار شود؛ می‌کاهند. کار بر روی این تصاویر در جهت معرفی الگوریتم‌های جدید با قابلیت اعمال بر روی تصاویر با کیفیت و روشنایی مختلف و رسیدن به حداقل خطا میباشد. از کارهای مختلفی که در جهت رسیدن به این اهداف بر روی تصاویر شبکیه انجام می‌شود؛ افزایش کنتراست و یکنواخت‌سازی روشنایی تصاویر شبکیه، تشخیص مکان، محدوده و اندازه دیسک نوری، استخراج رگ‌های خونی، تشخیص لکههای زرد تحت عنوان اگزودیت‌ها میباشد. مشکلاتی از جمله عدم کیفیت مناسب تصاویر شبکیه، مانع از خودکار بودن کامل یک سیستم تشخیص می‌شود؛ زیرا اجزای آناتومی و ضایعات شبکیه در تصاویر با کیفیت نامطلوب به خوبی قابل رویت نمی‌باشد. بنابراین پردازش چنین تصاویری به منظور تشخیص بیماری، شناسایی ضایعات و اجزای آناتومی با مشکل روبه‌رو شده و سبب کاهش کارآیی سیستم می‌شود. این پایان‌نامه، ارائه روش جدید طراحی سیستم تشخیص رتینوپاتی دیابتی مبتنی بر ساختارشناسی با قدرت ارزیابی و بهبود کیفیت تصاویر شبکیه میباشد. الگوریتم‌های پیشنهادشده برای ارزیابی کیفی تصاویر شبکیه، مبتنی بر ویژگی‌های عمومی و ویژگی‌های ساختاری تصویر میباشد.
|
