چکیده |
چکیده : هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر متغیر جنسیت در زبان اشاره فارسی میباشد. از آنجایی که در هر زبانی تفاوت هایی میان گفتار و کلام زنان و مردان وجود دارد. در این تحقیق بر آن شدیم تا به مقوله جنسیت در زبان اشاره فارسی بپردازیم. جهت انجام این تحقیق مولفه های دخیل در بیان زبان اشاره مورد بررسی قرار گرفتند و سپس مقایسه ای بین دو جنس زن و مرد انجام شد. روش جمع آوری داده ها به صورت مشاهده میدانی نفر از ناشنوایان زن و مرد عضو انجمن خانواده ناشنوایان ایران 01 در دو بخش انجام گرفت؛ ابتدا از کلمه انتخابی طبقه بندی شده براساس نقش 61 که به طور تصادفی انتخاب شدند خواسته شد که دستوری را به زبان اشاره فارسی بیان نمایند. و در مرحله دوم نیز از آنها خواسته شد که یک داستان تصویری را با زبان اشاره فارسی بیان نمایند. سپس داده های بدست آمده بین دو جنس زن و مرد بر اساس مدل آماری "من_ویتنی" مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بررسیها مشخص شد که در بیان تعدادی از واژههای دستوری تفاوت معناداری بین نحوه اشاره و استفاده از زبان بدن بین مردان و زنان ناشنوا وجود دارد. و همچنین مشخص گردید که در بیان شرح یک داستان و رویداد میان نحوه بیان داستان و مدت زمان بازگویی بین زنان و مردان تفاوت هایی وجود دارد.
|