| چکیده |
چکیدهپژوهش حاضر با هدف مقایسه حافظه‌کاری و بازداری پاسخ دانش‌آموزان ناشنوا با دانش‌آموزان عادی دوره ابتدایی انجام شد. این پژوهش، توصیفی از نوع علی- مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان مدارس ابتدایی ناشنوا و عادی شهرستان زابل در سال تحصیلی 96-1395 بوده‌اند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و خوشه‌ای مرحله‌ای، تعداد 120 دانش‌آموز دختر و پسر (60 دانش‌آموز عادی و 60 دانش‌آموز ناشنوا) با توزیع یکسان در پایه‌های تحصیلی اول، سوم وپنجم به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. از آزمون استروپ کلاسیک برای سنجش مقیاس بازداری پاسخ و از آزمون‌های حافظه اعداد وکسلر (مستقیم و معکوس) و حافظه دیداری کیم کاراد برای سنجش مولفه‌های حافظه‌کاری آزمودنی‌ها استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و آزمون یو مان- ویتنی صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد بین دانش‌آموزان پایه‌های اول، سوم و پنجم گروه ناشنوا در مقایسه با دانش‌آموزان گروه عادی هیچ تفاوت معناداری در مولفه‌های کارکردهای اجرایی (حافظه‌کاری و بازداری پاسخ) وجود ندارد. مقایسه میانگین‌ها نشان دهنده کاهش اختلاف بین کارکردهای اجرایی دانش‌آموزان ناشنوا و عادی، با ورود به مدرسه و آموزش زبان است.
|
