| کد |
ts-19771
|
| عنوان اول |
مقایسه عامل شمایل‌گونگی در زبان اشاره فارسی و آمریکایی و تأثیرآن بر یادگیری زبان اشاره آمریکایی در دختران ناشنوای فارسی زبان
|
| نویسنده |
زیبا وکیلی
|
| استاد راهنما |
سید محمد حسینی معصوم
|
| نوع |
کاغذی
|
| دانشگاه |
دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی
|
| مقطع |
کارشناسی ارشد
|
| رشته |
زبان‌شناسی همگانی
|
| سال دفاع |
1395شمسی
|
| زبان |
فارسی
|
| چکیده |
بررسی رابطه صورت و معنا (شمایل‌گونگی) در زبان‌های اشاره رویکردی نو به زبان و زبان شناسی است.در زبان اشاره فارسی نیز مانند سایر زبان‌های اشاره اشارات شمایل‌گونه وجود دارند که به دلیل بهره بردن از وجه دیداری- حرکتی زبان در این زبان‌هاست. بررسی ویژگی‌های هر زبان اشاره و مقایسه آن‌ها با یکدیگر به یافتن جهانی‌های زبان‌های اشاره، میزان بهره‌گیری از شمایل‌گونگی در هر زبان اشاره و تاثیر آن بر یادگیری و شیوه‌های آموزش زبان اشاره کمک خواهد کرد. هدف اصلی از طرح این پژوهش بررسی و مقایسه عامل شمایل‌گونگی در زبان اشاره فارسی و آمریکایی و تاثیر آن بر یادگیری زبان اشاره آمریکایی در دختران ناشنوای فارسی زبان است. به این منظور بخش اعظم پژوهش از طریق مشاهده مشارکتی و غیر مشارکتی و بررسی ویژگی‌های هزار اشاره فارسی براساس مدل استوکو در مراکز اموزشی ناشنوایان شهر مشهد انجام شده است. بخش دیگر پژوهش از طریق دو مرحله آزمون و با همکاری دو گروه از دختران متشکل از 36 نفر شنوا و 24 نفر ناشنوا در بازه‌ی سنی 13 تا 18 سال انجام شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد علاوه بر وجود عامل شمایل‌گونگی در زبان اشاره فارسی، بین دو زبان اشاره فارسی و آمریکایی شباهت وجود دارد. نقاط تمایز این دو زبان اشاره در ویژگی‌های مکان نما، نقش دهنده و اجرا کننده نیز مشخص شد. امکان آموزش زبان اشاره آمریکایی بعنوان یک زبان خارجی به ناشنوایان فارسی زبان نیز بررسی شد که با توجه به شباهت موجود بین دو زبان میسر خواهد بود.
|
| تاریخ ثبت در بانک |
6 خرداد 1397
|
