کد ts-19695  
عنوان اول اثربخشی آموزش گروهی مولفه‌های درمان شناختی-رفتاری بر کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان پسر با نقص بینایی  
نویسنده عرفان سلیمانی صفت  
استاد راهنما سیدجلال یونسی  
اسناد مشاور اصغر دادخواه  
نوع کاغذی  
دانشگاه دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی  
مقطع کارشناسی ارشد  
سال دفاع 1395شمسی  
زبان فارسی  
چکیده زمینه و هدف: با توجه به شیوع مشکلات روانشناختی به‌ویژه افسردگی و خودکارآمدی پایین در دانش آموزان با نقص بینایی این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان پسر با نقص بینایی انجام شد.روش پژوهش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی (شبه آزمایشی)، با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان مقطع دبیرستان و پیش‌دانشگاهی مجتمع آموزشی شهید محبی نابینایان واقع در غرب شهر تهران بود که دچار نقص بینایی بودند. حجم نمونه شامل 30 دانش‌آموز با نقص بینایی بود که در مجتمع آموزشی شهید محبی نابینایان تهران مشغول به تحصیل بودند و به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. نسخه دوم پرسشنامه افسردگی بک BDI-II و پرسشنامه خودکارآمدی به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای هر دو گروه به کار گرفته شد. برای گروه آزمایش 10 جلسه (هفته‌ای دو جلسه) درمان شناختی رفتاری انجام گردید و این در حالی بود که گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود را دنبال می‌کردند.یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری (SPSS) نسخه 21) و آزمون کوواریانس جهت بررسی تفاوت‌های بین دو گروه انجام شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد که آموزش درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش علائم افسردگی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان پسر با نقص بینایی گروه آزمایش به‌طور معناداری موثر بوده است (01/0 P<).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، می‌توان گفت که آموزش درمان شناختی رفتاری موجب کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان پسر با نقص بینایی می‌شود بنابراین می‌توان روش به کار گرفته‌شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی- تربیتی، مشاوره‌ای و درمانی دانش آموزان با نقص بینایی به‌حساب آورد.
 
تاریخ ثبت در بانک 30 اردیبهشت 1397