چکیده |
هدف این پژوهش بررسی اثربخشیآموزش بازیدرمانی شناختیرفتاری بر افزایش توجه، حافظه و مهارتهای اجتماعی کودکان با ناتوانی یادگیری املاء بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی (پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پایه سوم دبستان شهرستان دهاقان (اصفهان) بودند. بدین منظور 40 دانشآموز با ناتوانی یادگیری املاء، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آموزش بازی درمانی و کنترل قرار گرفتند. شرکتکنندگان در گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (90 دقیقهای) تحت آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش عبارت بودند از، آزمون تشخیص ناتوانی یادگیری املاء(کوسنج و همکاران، 1391)، آزمون هوش وکسلر ویرایش چهارم، پرسشنامه تشخیصی اختلال نقص توجه(سهرابی و همکاران، 1389)، شاخص اختلال نقص توجه جردن(1992) و مقیاس مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت(1990). برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون، بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد(01/0 p<)، و با توجه به جدول میانگینها، میانگین نمرات حافظه، توجه و مهارتهای اجتماعی در گروه آزمایش در مرحله پس-آزمون نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل افزایش یافته است. بر اساس نتایج، بازیدرمانی شناختی رفتاری بر بهبود و توانبخشی توجه، حافظه و مهارتهای اجتماعی دانشآموزان با ناتوانی یادگیری املاء اثر بخش است و تلویحات مهمی در توجه به درمانهای مبتنی بر بازیدرمانی در کاهش مشکلات دانشآموزان با ناتوانیهای یادگیری دارد.
|