| کد |
ts-19447
|
| عنوان اول |
بررسی مشکلات بینایی در دانش آموزان کم شنوا و ناشنوای شهر سنندج سال 1392
|
| نویسنده |
محمد صدیق محمدی
|
| استاد راهنما |
محمد قاسمی برومند
|
| اسناد مشاور |
محمد آقازاده امیری
|
| اسناد مشاور |
مهدی طباطبایی
|
| نوع |
کاغذی
|
| دانشگاه |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
|
| مقطع |
کارشناسی
|
| سال دفاع |
1392شمسی
|
| تعداد صفحه |
63
|
| زبان |
فارسی
|
| چکیده |
چکیده:زمینه و هدف: اختلالات بینایی و مشکلات چشمی در بین کودکان ناشنوا و کم شنوا نسبت به کودکان عادی شایع تر است. بی توجهی کردن به این مشکلات بینایی باعث افزایش ناتوانی کودک در مسایل آموزشی و اجتماعی می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین نوع و شیوع اختلالات بینایی و مشکلات چشمی در بین دانش آموزان ناشنوا و کم شنوا بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 81 نفر از 106 دانش آموز ناشنوا و کم شنوا که در مدرسه ویژه ناشنوایان در سال 1392 در شهر سنندج مشغول به تحصیل بودند، مورد ارزیابی بینایی قرار گرفتند. دانش آموزان برحسب میزان افت شنوایی به دو گروه تقسیم شدند. (گروه کم شنوایان که نقص شنوایی آنها مساوی و یا کمتر از 90 دسی بل بوده و گروه ناشنوایان که نقص شنوایی آنها از 90 دسی بل بیشتر بود).از تمامی 81 دانش آموز معاینات دقیق بینایی سنجی به عمل آمد، حدت بینایی در دور و نزدیک اندازه گیری شد، برای انجام رفراکشن از دستگاه های اتو رفراکتومتر و فتورفراکومتر استفاده شد. قسمت های قدامی چشم با استفاده از اسلیت لمپ آزمایش شدند. فاندوسکوپی با استفاده از افتالموسکوپ مستقیم انجام شد، همچنین عملکرد عضلات خارج چشمی نیز بررسی شدند، و دانش آموزانی که اختلالات ارگانیک داشتند، جهت بررسی بیشتر و تشخیص بیماری چشم به چشم پزشک معرفی شدند. نتایج:دانش آموزان حاضر در این مطالعه در محدوده سنی 23- 6 سال قرار داشتند و میانگین سنی آنها95/4 ± 28/14 سال بود. تعداد 32 نفر (61/39%) از آنها دختر و تعداد 49 نفر (39/60%) پسر بودند. از 81 دانش آموز، تعداد 38 نفر(4/43%) از آنها ناشنوا و 43 نفر(6/56%) از آنها کم شنوا بودند. از کل 81 دانش آموزی که مورد مطالعه قرار گرفتند تعداد39 نفر (15/48%) از آنها اختلالات چشمی داشتند. عیوب انکساری شایع ترین اختلال بود. و 32 نفر(5/39%) از این کودکان یکی از انواع عیوب انکساری و یا ترکیبی از انواع عیوب انکساری را داشتند. ((مانند: دوربینی، نزدیک بینی، آستیگماتیسم و دوربینی یا آستیگماتیسم، یا نزدیک بینی با آستیگماتیسم)) آستیگماتیسم بزرگتر و مساوی D 75/0 در 28 نفر(6/34%) از دانش آموزان دیده شد. نزدیک بینی مساوی یا بزرگتر از D5/0 در 11 نفر(5/13%) از این دانش آموزان دیده شد. و دوربینی بزرگتر و یا مساوی D 00/2+ در 9 نفر (1/11%) و دوربینی بزرگتر و مساوی D5/1 + در 16 نفر (7/19%) از دانش آموزان دیده شد. آنیزومتروپیای بزرگتر و مساوی D1 در 3 نفر(7/3%) از دانش آموزان و آمبلیوپی در 6 نفر (40/7%) از دانش آموزان و در دو نفر(41/2%) کم بینایی مشاهده شد. و یک نفر (24/1%) در یک چشم به صورت مادرزادی نابینا بود. انحراف آشکار در محورهای بینایی چشم ها در 5نفر(2/6%) مشاهده گردید. براساس یافته های فاندوسکوپی در کلینیک چشم پزشکی بیمارستان توحید برای 7 نفر(65/8%) تغییرات پاتولوژیک شبکیه را تشخیص دادند. برای 3 نفر سندروم آشر ودر یک نفر سندرم واردنبورگ تشخیص دادند. در یک نفر(24/1%) تغییرات شبکیه به دلیل نزدیک بینی درجه بالا بود. در دو دانش اموز باقی مانده یافته های فاندوسکوپی به تنهایی برای تشخیص علت رتینوپاتی کافی نبود، ولی به سندرم روبلا مشکوک بودند. در مقایسه بین میانگین ها بین دو گروه ناشنوا و کم شنوا در نزدیک بینی اختلاف معنی‌داری به دست آمد. P =0/027ولی در مقایسه میانگین های دیگر مانند میانگین دوربینی آستیگماتیسم و انحراف چشم در دو گروه ناشنوا و کم شنوا و در دو جنس اختلاف معنی داری به دست نیامد. 0/254< P< 0/785 .نتیجه گیری: مشکلات چشمی و اختلالات بینایی در بین کودکان ناشنوا و کم شنوا نسبت به هم سن و سال های طبیعی آنان شایع تر است. لازم است که غربالگری بینایی در این کودکان به صورت دوره ای و منظم انجام شود زیرا این کودکان برای جبران کمبود قدرت شنوایی خود به حس بینایی وابسته هستند. کلمات کلیدی: دانش آموزان- ناشنوا – کم شنوا – اختلالات بینایی- سنندج
|
| تاریخ ثبت در بانک |
19 اردیبهشت 1397
|
