کد |
ts-19335
|
عنوان اول |
اثر بخشی تعامل هدایت شده کودکان طیف اوتیسم با والدین برکاهش ناشنگان بالینی این کودکان
|
نویسنده |
مینو کرم پور
|
استاد راهنما |
غلامعلی افروز
|
اسناد مشاور |
علی اکبر ارجمندنیا
|
نوع |
کاغذی
|
دانشگاه |
دانشگاه تهران
|
مقطع |
کارشناسی ارشد
|
رشته |
روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
|
سال دفاع |
1393شمسی
|
زبان |
فارسی
|
چکیده |
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تعامل هدایتشده کودکان طیف اوتیسم با والدین بر کاهش نشانگان بالینی کودکان سنین 11-6 سال در شهر تهران در سال 1393 می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان مبتلا به طیف اتیسم و والدین آنان می باشند که در کلینیک پدیده شهر تهران در بهار و تابستان 1393 مشغول به درمان و توانبخشی هستند. در یک کارآزمایی بالینی گروه نمونه شامل 16 نفر از کودکان اوتیسم بودند که بر اساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت مساوی در دو گروه 8 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت چهارده جلسه 1 ساعتی برنامه درمانی را با کمک والدین دریافت کرد و گروه کنترل برنامه های عادی خود را طی نمود. پژوهش حاضر از نوع، شبه آزمایشی و از نظر هدف در دسته پژوهش های کاربردی می باشد. از ویرایش دوم پرسشنامهی گارز که توسط مادر نمرهگذاری شد، به منظور سنجش اثر مداخله، و از فرم کوتاه پرسشنامهی تشخیصی اختلالات طیف اوتیسم (ASD-DC)، و پرسشنامهی اختلالات همایند با اوتیسم (ASD-CC) به منظور ارائهی مشخصات بیشتر از شرکت کنندگان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی با روش های آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که روش درمانی تعامل هدایتشده کودکان اوتیسم باعث کاهش مشکلات ارتباطی، تعامل اجتماعی و رفتارهای کلیشه ای کودکان اتیسم گردید (P?0/01).
|
تاریخ ثبت در بانک |
17 اردیبهشت 1397
|