| چکیده |
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه کیفیت زندگی معلولان جسمی مرد ورزشکار و غیر ورزشکار قم بود و پنج متغیر سلامت جسمانی، روان شناختی، روابط اجتماعی، محیط زندگی و متغیر کلی کیفیت زندگی را شامل می شد. روش تحقیق، توصیفی و استنباطی بود و جامعه آماری نیز شامل تمامی معلولان جسمی حرکتی مرد تحت پوشش سازمان بهزیستی قم حدود3000 نفر بود که تعداد 450 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. و پرسشنامه 26 سوالی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت به منظور جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا طبیعی بودن داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف ـ اسمیرنوف بررسی شد. سپس، یافته‌های توصیفی مربوط به هر یک از متغیرهای تحقیق شامل میانگین و انحراف معیار، به تفکیک گروه ورزشکار و غیرورزشکار ارائه شد. بنابراین، برای مقایسه گروه ورزشکار و غیرورزشکار در تمامی متغیرهایی که توزیع طبیعی نداشتند، از آزمون U من ویتنی و در متغیر محیط زندگی، با توجه به طبیعی بودن توزیع داده‌ها، از آزمون T مستقل استفاده شد. عملیات آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 19) انجام شد. یافته‌های تحقیق نشان داد، بین دو گروه معلول جسمی مرد ورزشکار و غیرورزشکار قـم، در مورد ابعاد سلامت جسمانی، روانشناختی، روابط اجتماعی و متغیر کلی کیفیت زندگی در این پژوهش، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (01/0>P) و معلولان جسمی مرد ورزشکار قم از نظر سلامت جسمانی، روانشناختی، روابط اجتماعی و متغیر کلی کیفیت زندگی در وضعیت بهتری بودند. همچنین بین دو گروه مذکور، از نظر محیط زندگی تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0>P) و معلولان جسمی مرد ورزشکار قم، به نسبت، وضعیت محیط زندگی بهتری داشتند. بنابراین ها و عدم تناقض با یافته های بسیار دیگر در این مقوله ـ استفاده از نتایج اینگونه تحقیقات، علاوه بر شناخت و ایجاد افزایش میل، اشتیاق و شور زندگی در گستره امر ورزش معلولان و کاهش هزینه های درمانی ایشان؛ می تواند برای مدیران و مسئولان ورزش و تربیت بدنی، در ابعادسنجی، برنامه ریزی، هدفگذاری و اتـّـخاذ شیوه ای صحیح و کارآمد به منظور ارتقاء کیفیت زندگی این گروه از جامعه، ایفای نقش نماید. واژگان کلیدی: سلامت جسمانی، روابط اجتماعی، سلامت روانی، محیط زندگی، معلول، ورزشکار
|
