| چکیده |
تعامل والد- کودک نقش بسیار حساسی در رشد و تحول بهنجار کودک دارد. این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی درمان یکپارچگی حسی بر رابطه‌ی والد-کودک در کودکان ناشنوای با تأخیر تحولی اجرا شد. در مطالعه ای شبه آزمایشی با طرحپیش‌آزمون- پس‌آزمون بدون گروه کنترل 7 کودک 12 تا 36 ماههی ناشنوای با تاخیر تحولی به‌صورت غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. برنامه‌ی مداخله‌ای که شامل تمرین هایی در زمینه ی یکپارچگی حسی بود طی 10 جلسه‌ی 30 الی 45 دقیقه‌ای اجرا شد و با استفاده از پرسش‌نامه‌ی پیانتا((1991,STRS رابطه‌ی والد- کودک در سه مرحله‌ی پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سنجیده شد. نمره‌های این سه مرحله با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبیT تجزیه‌وتحلیل شدند.نتایج نشان داد که برنامه‌ی یکپارچگی حسی تعارضبین والد و کودک راکاهش داده و نزدیکی بین آنها را افزایش می‌دهد اما بر زیر مقیاس وابستگی و همچنین رابطه‌ی والد-کودک به‌طورکلی اثرگذار نیست که باتوجه به نوع خاص تعامل والدین با کودکان بانیازهای ویژه نیاز به پژوهش های بیشتر در این حیطه ضروری است.
|
